به گزارش رکنا،به تازگی، یک جریان تازه در فضای مجازی باعث شده تا افراد بسیاری به تمرینات خاصی به نام «حرکت چهار دست‌و‌پا» بپردازند و ویدیوهای مربوط به آن را با دیگران به اشتراک بگذارند. این سبک جدید که به‌سرعت وایرال شده است، نه تنها نوعی سرگرمی بلکه ادعا می‌شود می‌تواند به * تناسب اندام * نیز کمک کند.
این روش تمرینی که با عنوان «کوادروبیکس» شناخته می‌شود، ترکیبی از حرکات *چهار دست‌و‌پا رفتن*، پرش و خزیدن روی زمین است. طرفداران این سبک ادعا می‌کنند این تمرین‌ها موجب تقویت جسم، انعطاف‌پذیری، افزایش قدرت و حتی رشد روحی می‌شوند. آنها معتقدند که این روش فرصتی برای برگشت به طبیعت و اتصال به «خود غریزی» انسان را فراهم می‌آورد.
واژه «کوادروبیکس» ترکیبی از دو واژه لاتین است: quattuor به معنای «چهار» و aerobics که به ورزش‌های هوازی اطلاق می‌شود. اما آیا این نوع تمرین واقعاً برای بدن انسان مفید است؟ یا صرفاً یک مد سریع اینترنتی است که توجه را به خود جلب کرده؟
شهرت کوادروبیکس به سال ۲۰۰۸ بازمی‌گردد، زمانی که یک دونده ژاپنی به نام «کنیچی ایتو» توانست رکورد دویدن صد متر با استفاده از چهار دست‌و‌پا را در کتاب رکوردهای گینس به ثبت برساند. این رکورد بعدها توسط ورزشکارانی دیگر بارها شکسته شد و به عنوان یک پدیده خاص مورد توجه قرار گرفت.
امروزه نوجوانان و جوانان در نقاط مختلف جهان، به خصوص در روسیه، مشغول انتشار ویدیوهای مربوط به این تمرین‌ها هستند، حتی گروه‌هایی به نام «کوادروبِرها» ظهور کرده‌اند که تمرین‌هایشان را همراه با لباس‌های نمایشگرانه انجام می‌دهند.
تمرینات کوادروبیکس علاوه بر جنبه تناسب اندام، توسط برخی افراد و نوجوانانی که خود را درونی مانند یک حیوان می‌دانند، به عنوان روشی برای بیان هویت حیوانی‌شان پذیرفته شده است. با این حال، در جامعه‌های مختلف، ازجمله روسیه، این رفتار گاهی با نگرانی‌های اخلاقی و اجتماعی مواجه شده است.
برخی از طرفداران این روش ادعا می‌کنند که حرکات این تمرین‌ها می‌توانند به تقویت عضلات اصلی بدن و افزایش هماهنگی حرکتی کمک کنند. حرکاتی نظیر خزیدن خرسی، راه رفتن پلنگی و جهش در این سبک تمرینی موجب تقویت بدن و حتی کاهش وزن در برخی افراد شده است. همچنین این تمرین ریتمیک می‌تواند ضربان قلب را افزایش دهد و تأثیرات مثبتی بر سلامت قلب و عروق داشته باشد.
اما این تمرین هم خالی از محدودیت نیست. برای مثال، به دلیل استفاده از وزن بدن به عنوان مقاومت اصلی، تأثیر آن در مقایسه با تمرین با وزنه در افزایش قدرت عضلانی کمتر است. همچنین اجرای این حرکات برای مدت طولانی یا با شدت بالا دشوار است و نمی‌تواند جایگزین مناسبی برای تمرینات هوازی مانند دویدن باشد.
علاوه بر این، خطر آسیب‌دیدگی در این تمرین وجود دارد، از جمله فشار غیرعادی روی دست‌ها و شانه‌ها. به همین دلیل، توصیه می‌شود تمرینات را به‌آرامی آغاز کرده و به بدن زمان کافی برای سازگاری داده شود.
در نهایت، اگرچه تمرین‌های کوادروبیکس می‌توانند مزایای خاصی داشته باشند، اما هنوز هیچ پژوهش علمی قوی‌ای نشان نداده که این تمرین‌ها می‌توانند جایگزینی بهتر برای روش‌های سنتی ورزش باشند. با این حال، طرفداران این سبک با هدف تقویت انعطاف، تعادل و تجربه‌ای متفاوت دنباله‌رو آن هستند.
محبوبیت این تمرین بیشتر به جنبه نمایشی و جذابیت آن در فضای مجازی برمی‌گردد. اما اگر تمایل به تجربه این ورزش دارید، بهتر است ابتدا شرایط جسمانی خود را بررسی کنید و به‌صورت ایمن و تدریجی وارد این ماجراجویی جدید شوید!
