"ماریا کورینا ماچادو"، رهبر مخالفان سیاسی ونزوئلا به تازگی برنده جایزه صلح نوبل 2025 شده است. رویدادی که با جنجال های زیادی همراه شده است. پیش از این، دونالد ترامپ رئیسی جمهور آمریکا دست به هر اقدامی زد تا شاید بتواند برنده جایزه مذکور شود با این حال، موفق نشد و در عوض یک چهره جنجالی دیگر برنده جایزه مذکور شد. ماریا ماچادو کسی است که پیوندهای مستحکمی را با رژیم اشغالگر قدس دارد. 

او بارها و بارها تاکید کرده که اگر رئیس جمهور ونزوئلا شود، اقدام به شناسایی بیت‌المقدس به عنوان به پایتخت رژیم صهیونیستی خواهد کرد. در عین حال، وی با حزب لیکود اسرائیل در سال 2020 توافقنامه ای را امضا کرد و متعهد شد که در حوزه های مختلف با آن همکاری داشته باشد. حال اینکه جهان می بیند دوست و متحد رژیم اشغالگر قدس به عنوان رژیم سیاسی که در دو سال اخیر در قالب جنگ غزه موجب به شهادت‌رسیدن بیش از ۶۷ هزار انسان بیگناه شده و مقام های ارشد آن به دلیل نسل‌کشی از سوی دیوان لاهه تحت تعقیب هستند، می‌تواند جایزه صلح نوبل را ببرد، حقیقا عجیب و مضحک به نظر می رسد. 

در عین حال، باید این نکته را در ذهن داشته باشیم که ماریا ماچادو حتی علیه مردم کشور خود نیز اقدام کرده است! او بارها خواستار تشدید فشارها و تحریم ها به ویژه از ناحیه دولت آمریکا علیه ونزوئلا شده است. تحریم‌هایی که خسارات جدی را به مردم این کشور تحمیل می کنند و زندگی را برای آن ها سخت‌تر می کنند. حتی وی از دولت آمریکا بارها خواسته تا با توسل به زور، موجب برکناری دولت قانونی ونزوئلا به ریاست جمهوری نیکلاس مادورو شود. در این نقطه واقعا باید پرسید چرا فردی که خواستار اعمال تحریم علیه کشور خود است و از مداخله نظامی یک قدرت خارجی علیه خاک خود حمایت می کند، باید برنده جایزه صلح نوبل شود! 

ورای همه این ها، ماریا ماچادو، جایزه خود را به دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا تقدیم کرده است. فردی که با اقدامات خود سیلی از نظامی‌گری و ناامنی را به جهان تزریق کرده است. اینکه برنده جایزه صلح نوبل، جایزه خود را به فردی تقدیم می کند که از هیچ تلاشی در ناامن کردن دنیا در لوای شعارهای زیبا فروگذار نمی کند، بار دیگر نشان می دهد تا چه انازه اعتبار ادعایی جایزه صلح نوبل، از بین رفته و چندان نباید آن را جدی گرفت. البته که این نخستین بار نیست که در مورد اعتبار جایزه صلح نوبل و رویه‌های سیاسی کمیته آن در انتخاب برندگانش، دیدگاه هایی مطرح می شود.  

پیش از این نیز جنجال ها در مورد این جایزه زیاد بوده و بسیاری به طور خاص معتقدند جایزه صلح نوبل را باید مهمترین دلیل بر غلبه تفکر و گفتمان غربی در نگاه به مسائل جهانی ارزیابی کرد. گویی هر کسی خارج از این گفتمان و تفکر باشد، اساسا امکان دریافت جایزه صلح نوبل و شناخته شدن به عنوان فردی صلح‌طلب را ندارد. موضوعی که خود بیش از پیش اعتبار جایزه صلح نوبل را زیر سوال می برد.