به گزارش مشرق، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا در جلسه کابینه برای بحث درباره توافق غزه سخنان قابل توجهی نیز دباره ایران به کار برد و گفت: ایران می‌خواهد برای دستیابی به صلح تلاش کند و ما با آن همکاری خواهیم کرد.
وی در ادامه افزود: تهران اذعان کرده است که طرفدار آتش‌بس اسرائیل، حماس و توافق گروگان‌ها است و ما از آنها به خاطر این موضوع ممنون هستیم.
البته رئیس جمهور آمریکا ناپرهیزی نکرد و بار دیگر مدعی شد: ایران نمی‌تواند سلاح هسته‌ای داشته باشد. ما آنها را تحریم کردیم. اگر ایران را بمباران نمی‌کردیم، آنها احتمالاً سلاح‌های هسته‌ای متعددی داشتند، اما ما با ایران همکاری خواهیم کرد. ما دوست داریم آنها هم بتوانند کشورشان را بازسازی کنند.
در خصوص این موضوع تابناک گفتگویی با پروفسور شیرین هانتر عضو شورای روابط خارجی آمریکا انجام داده که در ادامه آمده است.
پروفسور «شیرین طهماسب هانتر» بیش از پنجاه سال تجربه در امور بین‌المللی دارد که شامل فعالیت‌های او به عنوان دیپلمات (خدمات خارجی ایران، ۱۳۴۴-۱۳۵۷)، تحلیلگر اندیشکده، و مدیر برنامه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی و مرکز مطالعات سیاست اروپا (۱۳۶۲-۱۳۸۴) می‌شود. او در سال ۱۳۸۴ به مرکز الولید در دانشگاه جورج‌تاون پیوست و به عنوان پژوهشگر ارشد مهمان، استاد مهمان و استاد پژوهشی فعالیت کرد. او اکنون به عنوان عضو افتخاری مرکز الولید شناخته می‌شود. هانتر به زبان‌های فارسی، انگلیسی، فرانسه و ترکی مسلط است. وی همچنین عضو شورای روابط خارجی امریکاست.
اخیراً کتاب «قدرت‌های بزرگ و تحولات اجتماعی و سیاسی ایران» (The Great Powers, and Iran's Social and Political Evolution) نوشته وی از سوی انتشارات «پالگریو مک میلان» به زبان انگلیسی منتشر شده است. کتاب «قدرت‌های بزرگ و تحولات اجتماعی و سیاسی ایران» روایتی شخصی از زندگی و تجربیات شیرین هانتر، به عنوان یک زن ایرانی است که در دوران تحول‌آفرین تاریخ ایران بزرگ شد. این کتاب با بررسی پیامدهای پس از جنگ جهانی دوم تا انقلاب سرنوشت‌ساز سال ۱۳۵۷ (۱۹۷۹) آغاز می‌شود و روایتی تأثیرگذار از تأثیر عمیق این رویدادهای تاریخی بر زندگی نویسنده ارائه می‌دهد. کتاب به بررسی پیامدهای چندوجهی دوره اصلاحات که از دهه ۱۳۴۰ (۱۹۶۰) آغاز شد، می‌پردازد. این اصلاحات به هانتر امکان ورود به خدمات دیپلماتیک را داد، اما در عین حال سایه‌ای از مصائب را بر خانواده او افکند.
*پس از آتش‌بس غزه، دونالد ترامپ از ایران تقدیر کرد و stated که ایران خواهان مشارکت در صلح است و ایالات متحده آماده همکاری با ایران می‌باشد. در همین حال، یک خبرنگار آکسیوس اعلام کرد که ایران توسط آمریکا به کنفرانس صلح غزه در مصر دعوت شده است. ارزیابی شما از این وضعیت چیست؟
این واقعیت که ترامپ رضایت خود از قبول طرح صلح غزه توسط ایران را ابراز کرد، نشان می‌دهد که او می‌خواهد ایران را متقاعد کند که دست از نقش گذشته خود در منطقه بردارد و مواضع خود را با اکثریت کشورهای عربی و مسلمان همسو کند.
برای اولین بار، ایران در مورد توافق آتش‌بس غزه به شیوه‌ای عملگرایانه رفتار کرد. اکثر کشورهای عربی و مسلمان موافق این معامله هستند. اگر ایران مقاومت می‌کرد، توسط اعراب، سایر مسلمانان و حتی فلسطینیان مقصر شناخته می‌شد.
با این حال، من نمی‌توانم گزارش آکسیوس را تأیید کنم. این مسئله به زودی با آغاز کنفرانس در شرم الشیخ روشن خواهد شد. تاکنون نامی از ایران در میان مدعوین برده نشده است.
*برخی استدلال می‌کنند که همکاری ایران در آتش‌بس غزه و به گفته برخی منابع خبری، متقاعد کردن نیروهای نیابتی‌اش برای پذیرش این آتش‌بس، می‌تواند راه را برای گسترش این پویایی به موضوع هسته‌ای و آغاز گفت‌وگو بین ایران و آمریکا هموار کند. آیا با این ارزیابی موافقید؟
اگر رویدادهای اخیر حاکی از رویکردی عملگرایانه‌تر ایران نسبت به مسئله خاورمیانه باشد و با سایر تغییرات سازنده در سیاست‌های منطقه‌ای ایران همراه شود، آنگاه می‌توان به پویایی مثبت‌تر در روابط ایران و آمریکا، از جمله در پرونده هسته‌ای، امیدوار بود.
با این حال، اگر عملگرایی در مورد معامله غزه تنها یک استثنای مقطعی و دوری از سیاست‌های گذشته باشد، تأثیر مثبتی بر پویایی گسترده‌تر تعاملات ایران و آمریکا نخواهد داشت.
*ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه اعلام کرد که بنیامین نتانیاهو در گفت‌وگویشان بیان کرده که قصد تشدید تنش با ایران را ندارد و ترجیح می‌دهد مسائل با ایران را به صورت مسالمت‌آمیز حل کند. ایران این گفت‌وگو را تأیید کرده، اما احتمال فریبکاری اسرائیل را مطرح ساخته است. به نظر شما چرا اسرائیل چنین اظهاراتی را مطرح کرده و آیا واقعاً به دنبال کاهش تنش با ایران است؟
پوتین بیش از دو دهه است که با ایران بازی انجام می‌دهد. او از ایران به عنوان ابزاری برای سیاست خارجی خود استفاده کرده است. اظهاراتش نشان می‌دهد که می‌خواهد ایران را تحت سلطه خود نگه دارد و در عین حال ارتباطش با اسرائیل را نیز حفظ کند. رهبری ایران نباید به چنین اظهاراتی اعتماد کند و باید خود را برای بدترین سناریو آماده نماید.
*پیش‌شرط‌های اساسی برای آغاز مذاکرات بین ایران و ایالات متحده چیست؟
مهم‌ترین شرط آغاز مذاکرات با آمریکا و اروپا، این است که ایران در خصوص سیاست‌های منطقه‌ای و بین المللی خود تجدیدنظر کند.
امروز ایران خطر آن را دارد که به کلی در سیاست منطقه‌ای بی‌اهمیت شود. حتی اندونزی به جلسه شرم الشیخ دعوت شده، اما هیچ نشانه محکمی از دعوت از ایران وجود ندارد.
ایران نمی‌تواند به تنهایی با آمریکا، اسرائیل و برخی اعراب بجنگد. زمان آن فرا رسیده که به جای تعقیب اهداف ایدئولوژیک دست‌نیافتنی، بر منافع ایران به عنوان یک کشور و ملت تمرکز شود.
سیاست‌های ایران به همسایگانش اجازه داده از پول و جان‌هایی که ایران در خاورمیانه هزینه کرده بهره‌مند شوند. امروز ترکیه در سوریه، بدون هزینه کردن هیچ پول و جانی، به عنوان قدرت هم‌رده حاضر است. قطر و ترکیه اعتبار معامله غزه و ... را از آن خود می‌کنند.
