ناصر چمنی، فعال کارگری، با انتقاد شدید از وضعیت معیشتی کارگران، از تأثیرات مخرب تورم و افزایش هزینههای زندگی بر این قشر زحمتکش سخن گفت. او تأکید کرد که فشارهای اقتصادی، بهویژه اجارهبهای سنگین مسکن، کارگران را از داشتن یک زندگی متعادل محروم کرده و بسیاری از آنها را به زیر خط فقر رانده است.
چمنی با اشاره به رشد بیوقفه تورم در ماههای اخیر اظهار داشت: تورم افسارگسیخته، سفره کارگران را روزبهروز کوچکتر کرده است. او افزود: حتی اقلام غذایی ساده نیز برای بسیاری از خانوادههای کارگری به کالاهایی لوکس تبدیل شدهاند. کارگری که ماهانه ۱۰ تا ۱۵ میلیون تومان درآمد دارد، چگونه میتواند هزینههای خوراک، درمان، آموزش فرزندان و اجاره مسکن را تأمین کند؟
به گفته این فعال کارگری، اجارهبهای مسکن به یکی از بزرگترین چالشهای معیشتی کارگران تبدیل شده است. در بسیاری از شهرها، اجاره یک خانه ساده به ۱۰ تا ۱۲ میلیون تومان در ماه رسیده و کارگران ناچارند بیش از نیمی از درآمد خود را صرف آن کنند. چمنی هشدار داد که در صورت تمدید قراردادهای اجاره، صاحبخانهها معمولاً افزایش ۳۰ تا ۵۰ درصدی اجاره را اعمال میکنند که فشار مضاعفی بر دوش کارگران میگذارد.
چمنی با استناد به آمارهای رسمی خاطرنشان کرد که خط فقر برای یک خانواده چهارنفره در سال جاری بیش از ۳۰ میلیون تومان برآورد شده است، در حالی که درآمد اکثر کارگران کمتر از نیمی از این مبلغ است. این شکاف عمیق باعث شده بخش بزرگی از جامعه کارگری در فقر مطلق به سر ببرند و از حداقلهای یک زندگی شرافتمندانه محروم شوند.
این فعال کارگری هشدار داد که ادامه این وضعیت میتواند پیامدهای اجتماعی وخیمی به دنبال داشته باشد، از جمله افزایش آسیبهای اجتماعی، کاهش انگیزه کاری، حاشیهنشینی، مهاجرت و حتی بروز بحرانهای امنیتی. او تأکید کرد: وقتی کرامت نیروی کار زیر سؤال برود، نمیتوان انتظار توسعه پایدار در جامعه داشت.
چمنی از دولت و مجلس خواست تا با اولویتبندی معیشت کارگران، اقداماتی فوری انجام دهند. او پیشنهاد کرد که واقعیسازی دستمزدها، کنترل قیمتها، ساخت مسکن کارگری و اصلاح سیاستهای مالیاتی و حمایتی در دستور کار قرار گیرد. به گفته وی، بدون این اقدامات، وضعیت معیشتی کارگران بهبود نخواهد یافت و جامعه با چالشهای جدیتری مواجه خواهد شد.