به گزارش اقتصادنیوز، بازار جهانی رمزارزها پس از شوک جمعه که به پاکشدن صدها میلیارد دلار از ارزش بازار منجر شد، امروز کوشید تعادلی شکننده، اما قابلپیگیری بسازد؛ تعادلی که در نمودار بیتکوین بهصورت ورود بامدادی به کانال ۱۱۵ هزار دلار، لمس سقف همان کانال در نیمه نخست و سپس چرخش نزولی تا محدوده ۱۱۴ هزار و ۱۳۰ دلار در نیمه دوم روز دیده شد.
در بازار داخلی نیز تتر در ۲۴ ساعت گذشته میان ۱۱۲ هزار و ۵۱۵ تومان تا ۱۱۴ هزار و ۴۰۰ تومان نوسان کرد و هنگام نگارش گزارش در ۱۱۲ هزار و ۸۵۰ تومان معامله شد؛ این در حالی است که دلار آزاد امروز روی ۱۱۱ هزار و ۴۵۰ تومان بسته شد و شکاف قیمتی تتر و دلار را در محدوده ۱٬۴۰۰ تومان قرار داد؛ شکافی که معمولاً بازتابی از ریسکهای خرد نقدشوندگی، هزینه تبدیل و انتظارات کوتاهمدت معاملهگران داخلی است.
سقوط جمعه—که به گفته بازیگران حرفهای با لیکویید گسترده، فشار روی توکنهای بستهبندیشده و تنش در زیرساخت صرافیها همراه بود—در یک ساعت ۱۳ درصد از قیمت بیتکوین کاست و به لرزشی همزمان در آلتکوینها انجامید.
با این حال، از همان ابتدای هفته جدید میلادی، تمایل به ترمیم در شاخصها دیده شد: بازگشت ۷٫۷ درصدی بیتکوین از کفهای سقوط، هرچند CD20 (سبدی از آلتکوینهای اصلی) همچنان حدود ۷٫۴ درصد پایینتر از پیش از سقوط معامله میشود و این یعنی ریسک آلتها هنوز بالاتر از بیتکوین است.
از سوی دیگر، حواشی فنی—از انحراف قیمتی wBETH نسبت به ETH در بایننس تا وعده جبران خسارت—به یادآوری این واقعیت انجامید که در بازارهای پرشتاب، «ریسک عملیاتی» هموزن «ریسک قیمت» است.
در چنین پسزمینهای، سرمایهگذار نهادی نیز بیکار نمانده است: از خرید تهاجمی BitMine (بیش از ۲۰۰ هزار ETH با میانگین حدود ۴۱۵۴ دلار و رساندن کل دارایی به بیش از ۳ میلیون ETH) تا فعالیت نهنگها (انتقال ۲۴٬۴۰۰ ETH در یک تراکنش) نشان میدهد که با وجود شوک، «تقاضای عمیق» هنوز در لایههای زیرین جریان دارد.
در سطح سیاست و اقتصاد دیجیتال، از گفتههای برایان آرمسترانگ درباره نسبت مستقیم رمزارزها با «آزادی اقتصادی»، تا ابتکار قزاقستان برای راهاندازی صندوق دارایی دیجیتال و خرید نخست BNB بهجای بیتکوین، یک پیام مشترک به بازار مخابره میشود: تنوعسازی و کاربردپذیری بهاندازه «اعتبار نامها» اهمیت یافته است.
از سوی دیگر، همزمانیِ رکورد جذب سرمایه ۳.۵ میلیارد دلاری در ۲۸ دور طی یک هفته، با ثبت سقف تاریخی ۱۲۶ هزار دلاری بیتکوین و سپس سقوط، تصویری از «جریان سرمایهای که دنبال رشد است اما با شوکها از جا میجهد» ارائه میدهد.
ماجرا وقتی پررنگتر میشود که BNB هم سقف تاریخی تازه میزند، در حالیکه بایننس زیر فشار انتقادات فنی و همزمان پرداخت ۲۸۳ میلیون دلار جبران خسارت به کاربران قرار دارد؛ یعنی در فضای پرریسک کنونی، برندها نیز باید تابآوری عملیاتی خود را مستند کنند.
در همین طیف، XRP پس از برخورد به کف ۱۰ ماهه با جهشی بیش از ۷ درصد روبهرو شد و افزایش ۳۵ درصدی حجم معاملات را ثبت کرد؛ RSI هفتگی اشباعشده در آن، دستکم احتمال یک «بازگشت تنفسی» را تأیید میکند.
شاخص ترس و طمع ۴۰ است—۹ واحد بالاتر از دیروز (۳۱) و ۱۹ واحد پایینتر از هفته گذشته (۵۹)—پالس روشنی دارد: «فشار روانیِ سقوطها کاهش یافته، اما پرهیز از هیجان هنوز قاعده اول است.» همین قابِ رفتاری را در «شکاف تتر و دلار آزاد» و «عمق نهچندان زیاد حرکتهای برگشتی» نیز میتوان دید؛ بازار هنوز میخواهد ببیند «رشدها» پایدارند، یا صرفاً بازارگردانی در دامنه هستند.
اتریوم در ۲۴ ساعت اخیر رفتاری دو مرحلهای داشت: نخست همسویی با رشد بامدادی بیتکوین و کشش تا مقاومتهای کوتاهمدت؛ سپس فرسایش میانهروز با عقبنشینی تقاضا و رشد عرضه، و در نهایت تثبیت نزدیک میانه کانال روزانه.
دادههای شبکه (از تراکنش ۲۴٬۴۰۰ETH تا جذب انبوه توسط BitMine) نشان میدهد تقاضای درشت فعال است، اما از منظر قیمت، تا زمانی که بیتکوین جهت واضحی ندهد، ETH نیز در قاب دامنهای میماند: بازگشتها سریعاند اما تثبیت سخت است. این تصویر با پرفورمنس برتر DEXهای سولانا (هدایتشده توسط میمکوینها) تکمیل میشود؛ رشدی که اگر با عمق نقدینگی و وزندادن به داراییهای پایدارتر همراه نشود، پایدار ماندنش دشوار خواهد بود.
گفتمان غالب میان معاملهگران این است که «سقوط سنگین ، فاز انباشت و انفجار نقدینگی» الگویی است که از مارس ۲۰۲۰ تا آلتسیزن ۲۰۲۱ رخ داد و امروز نیز نشانههای مشابهی دارد. روایت چرخه سوم آلتها بین آوریل ۲۰۲۵ تا آوریل ۲۰۲۶ با اهداف ۱۰ تا ۲۰ برابر از کفها، جذاب است؛ اما باید در نظر داشت ساختار ریسک در ۲۰۲۵ با ۲۰۲۰ متفاوت است: تنظیمگریها سختگیرتر، نقش ETFها پررنگتر و رقابت شبکهها شدیدتر شده است.
پس اگرچه Pre-Altseason از حیث رفتار قیمتی قابل دفاع است، زمانبندی و شدت موج تابعی از نقدینگی کلان، هزینه سرمایه و ریسک سیاستی خواهد بود.
در بازار موازی، انس طلا بهصورت توکنی (PAXG) با عبور از ۴۱۰۰ دلار اوج تاریخی را لمس کرد؛ چرایی این رکورد در خریدهای چشمگیر چین، چشمانداز کاهش نرخ بهره و دشواری قیمتگذاری ریسکهای ژئوپلیتیک ریشه دارد. برای بازار کریپتو، این گزاره دو پیام دارد: یکی اینکه تمایل به پناهگاههای امن هنوز زنده است، و دیگر اینکه داراییهای پرریسک برای رشد پایدار باید داستان بنیادی (کاربردپذیری، درآمد کارمزدی، جریان نقدی پروتکلها) را پررنگتر کنند؛ در غیر این صورت، هر جهش، نوسانپذیر و شکننده میماند.
بیتکوین بامداد امروز از ۱۱۴٬۸۵۰ دلار آغاز کرد، بهسرعت وارد کانال ۱۱۵ هزار شد و تا ۱۱۵٬۷۵۰ دلار بالا رفت؛ سپس با تغییر جهت، تا ۱۱۴٬۱۳۰ دلار عقبنشینی کرد. این الگوی رالی-فرسایش-تثبیت با محبوبترین نشانههای دامنهای همخوان است: جهشها خسته میشوند، نزولها تیز نیستند، و قیمت در میانۀ میدان میایستد. معنا: بازار سیگنال قاطع کم دارد و کُنشها کوتاهمدت میمانند.
اگر بیتکوین بالای ۱۱۵٬۸۰۰ دلار تثبیت شود و کندل ۴ ساعته آن زیر این سطح بسته نشود، تحلیلگران شانس حرکت به سمت ۱۱۶٬۵۰۰ و سپس ۱۱۸٬۰۰۰ را محتمل میدانند. در این سناریو، حجم باید تأییدگر باشد و فاندینگریت از مثبتِ پرنوسان به متعادل میل کند. RSI ترجیحاً در محدوده ۵۵–۶۰ نوسان کند تا «سوخت صعود» سریعاً به اشباع نرسد.
شکست ۱۱۴٬۰۰۰ با حجم و بستهشدن زیر آن، مسیر آزمون ۱۱۲٬۸۰۰ را باز میکند؛ از دست رفتن ۱۱۲٬۸۰۰ احتمالاً استاپهای کوتاهمدت را فعال میکند و نگاهها را به ۱۱۱٬۵۰۰ میآورد. در این مسیر، کاهش بازِ بهره (OI) همراه با افت قیمت نشانه خروج سرمایه اهرمی و پاکسازی سالم دامنه است؛ اما افزایش OI در نزول میتواند از انباشت شورتهای خطرناک حکایت کند.
بازار به شکست معتبر یکی از دو لبه نیاز دارد. تا آن زمان، «معامله در دامنه» با حدضررهای نزدیک نسبت ریسک/بازده بهتری دارد و دنبالکردن شکستها باید صرفاً با تأییدهای حجمی انجام شود.
تتر در ۲۴ ساعت گذشته بین ۱۱۲٬۵۱۵ تا ۱۱۴٬۴۰۰ تومان نوسان داشت و اکنون ۱۱۲٬۸۵۰ تومان است؛ این در حالی است که دلار آزاد روی ۱۱۱٬۴۵۰ تومان بسته شد و شکاف حدود ۱٬۴۰۰ تومانی را رقم زد. این فاصله معمولاً با سه عامل توضیح داده میشود:
۱) هزینه تبدیل و کارمزدهای پنهان، ۲) ریسک صرافی/کیفپول و سرعت تسویه، ۳) انتظارات کوتاهمدت از دلار که در تتر «پیشخور» میشود.
تا زمانی که عرضه اسکناس و حواله در صرافیها پایدار بماند و سیگنال تازهای از دلار دریافت نشود، تتر احتمالاً در همین کریدور به نوسان ادامه میدهد. عبور پایدار از ۱۱۴٬۴۰۰ معمولاً به دو شرط نیاز دارد: یا ضعف محسوس در عرضه دلار/تتر، یا افزایش تقاضای شرکتی/تجاری. در مقابل، شکست ۱۱۲٬۵۰۰ و تثبیت زیر آن، نگاهها را به ۱۱۲٬۰۰۰ میبرد؛ سطحی که در صورت از دسترفتن، رفتار همگرای تتر و دلار آزاد را تشدید میکند و شکاف را میبندد.
با وجود خریدهای سنگین نهادی و تراکنشهای درشت، اتریوم فعلاً پیروِ بیتکوین مانده است. از نظر فنی، بازگشتهای سریع نشانه وجود تقاضای نهفته است؛ اما عدم تثبیت بالای مقاومتها میگوید بازار تصمیم نگرفته است. مسیر پراگماتیک برای ETH در کوتاهمدت، معامله در دامنه حول «میانگینهای متحرک ۴–۶ ساعته» با رعایت حدضرر نزدیک است تا از شوکهای همبستگی با بیتکوین مصون بماند.
طلای جهانی رکوردی: بیانگر تداوم تقاضای امن و یک بادِ موافق برای داراییهای «کاهشدهنده ریسک سیستماتیک»؛ همزمان هشداری است به کریپتو که داستان بنیادی خود را تقویت کند.
BNB در رکورد تاریخی: موفقیت شبکهای وقتی پایدار است که عملکرد فنی در شوکها منعطف بماند؛ پرداخت خسارت بایننس، هرچند پرهزینه، اعتماد عملیاتی را تقویت میکند.
XRP در جهش: یک نمونه کلاسیک از بازگشت پس از فرسایش شدید؛ اما پایایی آن وابسته به حجم و عبور از مقاومتهای پیاپی است.
وینکلواس و افقهای نجومی: داستان «طلا ۲.۰» الهامبخش است؛ با این حال، مسیر تا اهداف بلند، نیازمند زیرساختهای حقوقی و نقدینگی عمیقتر ETFها است.
مایکل سیلور و خرید در اوجِ نوسان: سیاست «میانگین کمکردن روی افق چندساله» یادآور این نکته است که استراتژیهای نهادی مقیاس و زمان را بر نوسان کوتاهمدت ترجیح میدهند.
بازار امروز، بازاری بود که خواست بالا برود، اما زود خسته شد و پایین آمد، اما تند نرفت؛ یعنی همان الگوی رایج پساسقوط که در آن، «اعتماد» آهستهتر از «قیمت» برمیگردد. بیتکوین بین حمایت ۱۱۴٬۰۰۰ و مقاومت ۱۱۵٬۸۰۰ برای انتخاب مردد است، تتر در کریدور ۱۱۲٬۵۰۰ تا ۱۱۴٬۴۰۰ تومان با توجه به ریسکهای داخلیِ ارز نوسان میکند، و اتریوم با وجود حضور پولهای درشت، هنوز نیازمند سیگنال جهتساز از بیتکوین است. در چنین بستری، معامله در دامنه تا وقتی شکست معتبر رخ نداده، استراتژی غالب میماند؛ و برای خروج از این وضعیت، بازار یا به خبر کلان قاطع نیاز دارد، یا به انباشت حجمی که یکی از دو لبه دامنه را با قدرت و پایداری بشکند.