استفاده ابزاری از مفاهیم ناب و متعالی اسلامی، این روزها به حرکتی ناشیانه توسط افرادی تبدیل شده که می‌خواهند اتباع افغانستانی را به هر شکل ممکن در ایران ماندگار کنند.
این افراد – که معلوم نیست دچار توهم شده‌اند یا اهداف خاصی را دنبال می‌کنند – از عنوان ارزشمند «امت‌گرایی» برای توجیه دیدگاه خود بهره می‌برند و ذیل این مفهوم، تلاش فوق‌العاده‌ای برای جلوگیری از اخراج اتباع غیرمجاز از یک سو، و صاحب‌حق جلوه دادن آنها برای اقامت در ایران و برخوردار شدن از انواع امتیازات از سوی دیگر، به عمل می‌آورند.
علاوه بر این، با روشی بسیار ناشیانه به بعضی آیات قرآن کریم متوسل شده و با تفسیر نادرست آنها، در صدد موجه جلوه دادن تفکر انحرافی خود برمی‌آیند. متأسفانه این افراد – که برخی از آنها در کسوت روحانیت نیز هستند – مطالب نادرست خود را در قالب «کلیپ» در سطح گسترده‌ای منتشر می‌کنند؛ کلیپ‌هایی که پیداست از حمایت محافل مخفی صاحب امکانات وسیع مادی برخوردارند.
آنها می‌گویند مکتب اسلام مرز نمی‌شناسد و تمام مسلمانان از هر نقطه جهان که باشند، اعضای امت اسلامی هستند و به هر کشور اسلامی که بروند، آنجا وطنشان محسوب می‌شود و کسی حق ندارد آنها را از اقامت در جایی که مایل هستند، منع کند. آیه شریفه «یا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ» (سوره حجرات، آیه ۱۳) را نیز پشتوانه ادعای خود قرار می‌دهند و نتیجه می‌گیرند که ما باید در صدد تشکیل امت اسلامی باشیم و برای رسیدن به این آرمان، مرزها را نادیده بگیریم و به نظریه «جهان‌وطنی» برسیم.
این مغالطه آشکار برای این است که این افراد می‌خواهند نتیجه بگیرند اتباع افغانستان باید بدون محدودیت به ایران سرازیر شوند و در هر نقطه از ایران که بخواهند و تا هر زمان که اراده کنند بمانند و براساس مساوات اسلامی، از تمام امتیازات نیز برخوردار باشند.
مطرح‌کنندگان این ادعا، اگر اهل سواد قرآنی و دارای بینش دینی و اجتماعی باشند، قطعاً با این واقعیت آشنا هستند که شکل‌گیری «امت اسلامی» و تحقق آرمان وحدت امت، به هیچ وجه با وجود کشورهای مختلف با مرزهای مشخص و مقررات و قوانین اختصاصی هر کشور، منافاتی ندارد. تمام مسلمانان می‌توانند از هر ملت و قوم و رنگ و مذهب و گرایش که باشند، در تفکر وحدت امت اسلامی شریک و همراه و همدل باشند و در عین حال، به قوانین و مقررات کشورهای خود و سایر کشورها پایبندی نشان دهند. آیه شریفه‌ای که می‌فرماید شما را زن و مرد آفریده‌ایم و به ملت‌ها و قبیله‌ها تقسیم کرده‌ایم تا با همدیگر تعامل داشته باشید و گرامی‌ترین‌هایتان باتقواترین‌هایتان هستید، اولاً درصدد اعلام فضیلت معنوی شخصی انسان‌هاست و ثانیاً، دارای هیچ نکته‌ای که به معنای نفی مرزها و مقررات کشورها باشد، نیست.
کسانی که با استناد به این آیه و رفتن زیر پرچم «امت اسلامی»، مرتکب مغالطه بزرگ جایز دانستن ورود بی‌حساب و کتاب اتباع افغانستانی به ایران هستند، در خوش‌بینانه‌ترین فرض می‌توان آنها را دچار توهم دانست؛ هرچند در میان آنان افرادی هم وجود دارند که می‌خواهند با این قبیل مغالطه‌ها، تشکیلات سازمان ملی مهاجرت را با ساختاری به تصویب مجلس شورای اسلامی برسانند که ایران به جولانگاه اتباع افغانستانی تبدیل شود و هویت ایران و ایرانی به طور کلی نابود گردد.
سؤال مهمی که این مغالطه‌گران باید به آن پاسخ بدهند، این است که آیا حکومت خودخوانده طالبان در افغانستان و سایر دولت‌ها، به ایرانیان اجازه نادیده گرفتن مرزها و مقررات کشورهای خود را می‌دهند که شما این پیشنهاد خلاف عقل و منطق را به دولت ایران می‌دهید؟! این البته جدای از عوارض منفی امنیتی، اجتماعی، اخلاقی، اقتصادی و... است که مثنوی هفتاد من کاغذ شود.
