صرف‌نظر از اینکه چاقی را چگونه اندازه‌گیری کنید، تحقیقات بر بیش از ۴۰۰ هزار بزرگسال انگلیسی نشان داده که چاقی می‌تواند خطر ابتلا به ۱۰ مورد از رایج‌ترین گونه‌های سرطان را افزایش دهد.
تحقیقی که در کنگره چاقی اروپا (ECO) ارائه شده، نشان می‌دهد که داشتن چربی شکمی (کمر و کفل حجیم) و چاقی کلی (از طریق شاخص توده بدنی (BMI) و درصد چربی بدنی) ریسک سرطان را بالا می‌برد. این تحقیق می‌گوید اتکا به BMI برای ارزیابی ریسک سرطان کافیست و به روش‌های پیچیده و گران‌تر برای اندازه‌گیری چاقی نیازی نداریم.
تقریبا بر هیچ‌کس پوشیده نیست که اضافه وزن یا چاقی با افزایش ریسک ابتلا به سرطان و مرگ زودرس ارتباط دارد. با این حال، اکثر شواهد بر اساس شاخص توده بدنی به دست آمده و اطلاعات کمی درباره ارتباط سرطان و سایر شاخص‌های چاقی (مثل چاقی شکمی و چربی بدنی) در دست داریم.
پژوهشگران دانشگاه «گلاسگو» در تحقیق خود ۴۳۷٫۳۹۳ بزرگسال فاقد سرطان را مورد بررسی قرار دادند که ۵۴ درصدشان زنان و متوسط سنی همه افراد ۵۶ سال بود. محققان می‌خواستند با توجه به شش شاخص چاقی شامل BMI، درصد چربی بدنی، نسبت کمر به کفل، نسبت کمر به قد، محیط دور کمر و محیط دور کفل احتمال ابتلا و مرگ بر اثر ۲۴ نوع سرطان را بررسی کنند.
نتایج این تحقیق بر اساس سن، جنسیت، نژاد، محرومیت، سطح تحصیلات، استعمال دخانیات، مصرف الکل، میوه و سبزیجات، گوشت قرمز و فرآوری‌شده، ماهی روغنی، فعالیت بدنی و رفتارهای بدون تحرک اصلاح شد. پس از ۹ سال، ۴۷,۸۸۲ مورد ابتلا به سرطان و ۱۱,۲۶۵ مرگ ناشی از ابتلا به سرطان مشاهد شد.
محققان دریافتند که هر شش شاخص چاقی از افزایش ریسک ابتلا به ۱۰ نوع سرطان حکایت دارند. آن‌ها می‌گویند اگر این رابطه سببی باشد، چاقی یا اضافه وزن می‌تواند علت حدود ۴۰ درصد از سرطان‌های رحم و مخاط رحم و ۲۹ درصد از سرطان‌های کیسه صفرا باشد و در عین حال می‌تواند ریسک مرگ و میر ناشی از این سرطان‌ها را به‌ترتیب تا ۶۴، ۴۰ و ۴۶ درصد افزایش دهد.
دکتر «کارلوس سلیس-مورالس» از دانشگاه گلاسگو می‌گوید بین چاقی و خطر ابتلا و مرگ بر اثر سرطان رابطه‌ای خطی وجود دارد، یعنی هرچه چاقی بیشتر باشد، ریسک بیماری و مرگ بالاتر می‌رود. البته چاقی بر سرطان‌های مختلف اثرات گوناگونی دارد و باید تحقیقات بیشتری صورت بگیرد.
