به گزارش خبرنگاری حوزه فناوری گروه علمی فرهنگی هنری خبرگزاری صدا و سیما، این ابر رایانه با تلاش محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر طراحی و ساخته شده است.
ابر رایانه (Supercomputer) به رایانه‌هایی گفته می‌شود که ظرفیت بالایی در محاسبات دارند. این واژه برای اولین بار توسط مجله "نیویورک ورلد" برای اشاره به جدول ساز‌های IBM در دانشگاه کلمبیا به کار رفت.
این رایانه‌ها برای پردازش‌‎های سنگین به کار گرفته می‎‌شوند و برای سیستم‌‎هایی به کار می‌روند که قدرت پردازش اطلاعات فراوانی را در کسری از ثانیه داشته باشند. از این رو این ابزار‌های هوشمند برای آزمایش الگو‌های ریاضی برای پدیده‌های پیچیده فیزیکی، شبیه‌سازی آب و هوای آینده، شبیه‌سازی پیدایش و تکامل کیهان، شبیه‌سازی و بررسی عملکرد راکتورها، تحقیقات بر روی مواد شیمیایی برای ساخت دارو‌های جدید، جوش هسته‌ای و در حوزه رمزنگاری استفاده می‌شود.
این سامانه بر خلاف رایانه‌های معمول، بیش از یک CPU (پردازشگر مرکزی) دارند. این پردازشگرها، مدار‌های مخصوصی برای تفسیر اطلاعات و دستورالعمل‌های برنامه و انجام محاسبات عملی و منطقی در توالی مناسب را در خود جای داده‌اند.
علاوه بر آن ابررایانه‌ها از ظرفیت ذخیره‌سازی بسیار بزرگی برخوردارند، همچنین این ابزار‌های پرقدرت مجهز به حسگر برداری (vector arithmetic) برای پردازش هستند. این حسگر‌ها باعث می‎شود تا ابرکامپیوتر‌ها بتوانند چندین هزار محاسبه را همزمان پردازش کنند.
با توجه به کاربرد‌های وسیع این سیستم‌ها اخیرا اقداماتی در جهت طراحی و تولید ابر رایانه‌ها در مراکز پژوهشی و دانشگاهی کشور صورت گرفت که از آن جمله می‌توان به ابر رایانه پژوهشگاه دانش‌های بنیادی با توان پردازشی یک ترا فلاپ (۱۰۱۲ پردازش در ثانیه)، ابر رایانه دانشگاه صنعتی شریف، ابر رایانه دانشگاه علم و صنعت، ابر رایانه دانشگاه صنعتی امیرکبیر و ابر رایانه دانشگاه صنعتی اصفهان اشاره کرد.