به گزارش اقتصادآنلاین، در سراسر جهان، حدود ۶۰ درصد از مردان و ۵۰ درصد از زنان نوعی ریزش مو را تجربه می‌کنند. برای رفع این مسئله، مردم اغلب از محصولات بدون نسخه، از جمله درمان‌های موضعی مانند ماینوکسیدیل (روگاین) استفاده می‌کنند.
کاشت مو یکی دیگر از روش‌های ترمیم است. اولین پیوند در سال ۱۹۳۹ در ژاپن با پیوند تکی موی سر انجام شد. در دهه‌های بعدی، پزشکان تکنیک "پلاگین" را توسعه دادند. این تکنیک شامل پیوند مو‌های ضخیم است. با گذشت زمان، جراحان شروع به استفاده از گرافت‌های کوچک و کوچک‌تر کردند تا ظاهر بد مو‌های کاشته شده در پوست سر را به حداقل برسانند.
کاشت مو به طور معمول، از محصولات ترمیم مو بدون نسخه نیز موفقیت بیشتری دارد. اما فاکتور‌هایی دراین‌خصوص وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند:
*۱۰ تا ۸۰ درصد مو‌های کاشته شده در هرجای سر معمولاً در حدود سه تا چهار ماه بعدی رشد می‌کنند.
*مو‌های کاشته شده مانند مو‌های معمولی، با گذشت زمان نازک می‌شوند.
افرادی که دارای فولیکول مو خفته هستند (کیسه‌هایی که معمولاً دارای مو در زیرپوست هستند اما دیگر مو رشد نمی‌کنند) ممکن است پیوند کمتری بگیرند، اما یک مطالعه معتبر در سال ۲۰۱۶ نشان می‌دهد که درمان با پلاسما می‌تواند تا ۷۵ درصد یا بیشتر از مو‌های کاشته شده به رشد کامل کمک کند. کاشت مو برای همه مفید نیست.
اگر به طور طبیعی طاس یا کم مو می‌شوید یا به دلیل آسیب‌دیدگی مو‌های خود را از دست می‌دهید، از روش کاشت مو برای بازیابی مو استفاده می‌شود.
بیشتر پیوند‌ها با مو‌های موجود در بدن شما انجام می‌شود، بنابراین برای درمان، افراد زیر کاندید مناسبی برای این کار نیستند:
*نازک شدن مو‌ها و طاسی گسترده
*ریزش مو به دلیل شیمی‌درمانی یا مصرف سایر دارو‌ها
*اسکار ضخیم پوست سر در اثر جراحات
کاشت مو می‌تواند از هر جلسه در حدود ۴۰۰۰ تا ۱۵۰۰۰ دلار باشد. هزینه‌های نهایی ممکن است به موارد زیر بستگی داشته باشد:
*میزان عمل پیوند
*در دسترس بودن جراحان در منطقه شما
*تجربه جراح
*روش جراحی انتخاب شده
ازآنجاکه کاشت مو یک جراحی زیبایی است، بیمه درمانی، هزینه این عمل را پرداخت نمی‌کند. دارو‌های مراقبت‌های بعدی نیز ممکن است به هزینه نهایی اضافه شوند.
به زبان ساده، در جراحی کاشت مو، جراح موی شما را می‌گیرد و آن را به ناحیه‌ای که مو ندارید منتقل می‌کند. به طور معمول این پیوند از پشت سر شما گرفته می‌شود، اما ممکن است از سایر قسمت‌های بدن نیز گرفته شوند.
قبل از شروع پیوند، جراح ناحیه‌ای را که مو از بین می‌رود عقیم می‌کند و با بی‌حسی موضعی بی‌حس می‌کند. شما همچنین می‌توانید برای آرام ماندن در این روش، درخواست داروی مسکن و آرام‌بخش کنید. سپس جراح شما یکی از دو روش پیوند واحد فولیکولی یا استخراج واحد فولیکولی را انجام می‌دهد.
پیوند واحد فولیکولی (FUT):
پیوند واحد فولیکولی گاهی اوقات به‌عنوان جراحی نوار واحد فولیکولی (FUSS) شناخته می‌شود. برای انجام روش پیوند واحد فولیکولی، جراح معمولاً مراحل زیر را دنبال می‌کند:
* جراح با استفاده از چاقوی جراحی، یک‌تکه از پوست سر شما را معمولاً از پشت سر شما خارج می‌کند. طول نوار به طور معمول حدود ۶ تا ۱۰ اینچ است اما می‌تواند از گوش‌تاگوش بریده شود.
*جراح ناحیه‌ای را که پوست سر آن برداشته شده با بخیه می‌بندد.
جراح و دستیاران او نوار سر را با چاقوی جراحی به قطعات کوچک‌تر جدا می‌کنند. دستیاران ممکن است قطعه را به ۲۰۰۰ تکه کوچک‌تر تقسیم کنند که پیوند نامیده می‌شود. بعضی از این پیوند‌ها ممکن است هرکدام فقط یک مو داشته باشند.
با استفاده از سوزن یا تیغه، جراح سوراخ‌های کوچکی در پوست سر شما ایجاد می‌کند که در آن سوراخ‌ها، مو‌ها کاشته می‌شوند. جراح مو‌هایی را از قسمت برداشته شده پوست سر، وارد سوراخ‌های ایجاد شده می‌کند. به این مرحله پیوند گفته می‌شود. سپس محل‌های جراحی را با بانداژ یا گاز می‌پوشانند.
تعداد مشخصی از پیوند‌هایی که دریافت می‌کنید به موارد زیر بستگی دارد:
*نوع موی شما
*اندازه ناحیه پیوند
*کیفیت مو (از جمله ضخامت)
*رنگ مو
استخراج واحد فولیکولی (FUE)
برای انجام روش استخراج واحد فولیکولی، جراح مراحل زیر را انجام می‌دهد:
*جراح مو‌های پشت سر شما را می‌تراشد.
*سپس جراح فولیکول‌های جداگانه‌ای را از پوست سر خارج می‌کند. مناطق کوچکی را مشاهده خواهید کرد که در آن هر فولیکول برداشته شده است.
*همانند روش پیوند واحد فولیکولی، جراح سوراخ‌های کوچکی در پوست سر شما ایجاد می‌کند و پیاز‌های مو را در سوراخ‌ها پیوند می‌زند.
*سپس محل جراحی را با بانداژ یا گاز می‌پوشانند.
تکمیل پیوند واحد فولیکولی و استخراج واحد فولیکولی هرکدام ممکن است چند ساعت تا چند روز طول بکشد. تا حدی این امر به میزان کار انجام شده توسط جراح بستگی دارد. افراد می‌توانند در همان روزبه خانه بروند. پس از انجام جراحی، جراح شما با دقت هر نوع باند را برمی‌دارد.
ممکن است ناحیه متورم شده باشد، بنابراین ممکن است جراح شما تریامسینولون را در ناحیه تزریق کند تا تورم کم شود. به‌احتمال زیاد در محل پیوند و همچنین در ناحیه‌ای که مو از آنجا گرفته شده احساس درد یا سوزش می‌کنید.
برای چند روز آینده، جراح شما ممکن است دارو‌های زیر را تجویز کند:
*دارو‌های ضد درد، مانند ایبوپروفن (Advil)
*آنتی‌بیوتیک برای جلوگیری از عفونت
*ضد التهاب‌ها، مانند استروئید خوراکی، برای تسکین تورم
*دارو‌هایی مانند فیناستراید (Propecia) یا ماینوکسیدیل (Rogaine) برای کمک به تحریک رشد مو
در ادامه برخی از نکات مراقبت‌های ویژه برای جراحی کاشت مو ذکر شده است:
صبر کنید و چند روز پس از جراحی مو‌های خود را بشویید و در نظر داشته باشید در چند هفته اول از شامپو‌های ملایم استفاده کنید.
*پس از حدوداً ۳ روز می‌توانید به کار یا فعالیت‌های عادی خود برگردید.
*برای مدت ۳ هفته برس را روی سطح جراحی شده فشار ندهید و روی پیوند‌های جدید را شانه نکنید.
*تا زمانی که پزشک شما نگوید که هیچ مشکلی نیست، از هیچ کلاه و پیراهن و کت پیراهنی استفاده نکنید.
*حدوداً تا یک هفته ورزش نکنید.
*اگر بعضی از مو‌ها ریخت نگران نباشید. این بخشی از فرایند پیوند است. مو‌های کاشته شده ممکن است رشد چندانی نداشته باشند یا به طور یکپارچه با مو‌های اطراف آن چند ماهی مطابقت نداشته باشند.
شایع‌ترین عارضه جانبی اسکار است و با هیچ روشی نمی‌توان از آن جلوگیری کرد. سایر عوارض جانبی بالقوه عبارتند از:
*عفونت‌ها
*پوسته‌پوسته شدن یا تخلیه چرک در اطراف محل‌های جراحی
*سردرد، احساس خارش و تورم
*التهاب فولیکول‌های مو (فولیکولیت)
*خون‌ریزی
*ازدست‌دادن احساس در اطراف نقاط جراحی
*نواحی قابل‌مشاهده مو که با مو‌های اطراف مطابقت ندارند یا به طور قابل‌توجهی کمتر هستند
*اگر مو‌هایتان هنوز طاس نشده است، همچنان به ازدست‌دادن مو ادامه می‌دهید
استفاده از ماینوکسیدیل و پروپشیا نیز می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند، از جمله:
*تحریک شدن پوست سر
*سرگیجه
*درد قفسه سینه
*سردرد
*ضربان قلب نامنظم
*تورم دست، پا، یا پستان
*اختلال عملکرد جنسی
