به گزارش رکنا و به نقل ازمرکز رسانه قوه قضائیه، قاضی محمد شهریاری سرپرست دادسرای جنایی، حتی در آخرین ساعات نیز تلاش بسیاری برای اخذ رضایت اولیای دم انجام داد تا جایی که با وجود برگزاری بیش از ۲۰ جلسه¬ی صلح وسازش طی سال‌های گذشته، بازهم به همراه کمیته صلح نشستی با حضور خانواده‌های غزاله شکور و آرمان عبدالعالی برگزار کرد.
شهریاری در نشست مذکور بر این نکته تاکید نمود که در این سال‌ها، خانواده‌ها و تعداد زیادی از چهره های فرهنگی و اجتماعی، به صورت مستقیم و غیر مستقیم برای گذشت خانواده شکور از حق قانونی خود، وساطت کردند و قوه قضائیه هم در این خصوص تلاش های وافری داشته است.
وی با اشاره به بررسی تقاضا‌های مطرح شده برای رفع برخی شبهات پیرامون پرونده آرمان، گفت: در پرونده‌های قتل باید تقاضاها بررسی شده تا اگر شبهه‌ای وجود دارد برطرف شود که در این زمینه نیز چند بار مواردی مطرح شد که مورد بررسی قضات قرار گرفت.
سرپرست دادسرای جنایی ادامه داد: خواسته خانواده غزاله پیدا شدن جسد بود و صلح و بخشش را منوط به پیدا شدن جسد دانستند درحالی که جسد در سطل زباله‌ای رها شده بوده.
شهریاری در ادامه خطاب به خانواده شکور، گفت: ما در پروسه این پرونده صحبت‌های زیادی با شما انجام دادیم و اکنون تصمیم گیرنده شما هستید، اما تجربه نشان داده که بهتر است خانواده در آرامش تصمیم بگیرند.
قاضی شهریاری تصریح کرد: امید است خروجی این جلسه این باشد که قصاص با خواسته و اراده ی خانواده شکور اجرا نشود و ما نیز بر حسب تکلیف قانونی و شرعی تا آخرین لحظه برای صلح و سازش تلاش می‌کنیم.
وی گفت: ما نمی‌خواهیم حقتان را از شما بگیریم چراکه اجرای قصاص حق طبیعی و قانونی شما است، اما می‌خواهیم دقیق‌تر فکر کنید.
بعد از اظهارات شهریاری سرپرست دادسرای جنایی، پدر غزاله شکور گفت: اگر این قتل ناشی از یک اتفاق یا حادثه بود به همان قرآن قسم که می‌بخشیدم، اما این موضوع حاصل یک اتفاق نبوده است.
در ادامه پدر آرمان با چشمانی اشکبار خطاب به خانواده غزاله شکور، گفت: ما می‌دانیم این حق شما است، ما هربار در زندگی به مشکلی برخورد می‌کنیم به رحمت خدا دل می‌بندیم.
پدر آرمان، فرزندش را مورد عتاب قرار داد و گفت: هفت سال است که به خاطر اشتباهت، دو خانواده نابود شدند، ما چه زمانی به تو یاد دادیم که چنین کاری انجام دهی؟
بعد از این گفت و گوها، شهریاری سرپرست دادسرای جنایی از دو خانواده خواست تا زمان انجام فریضه نماز صبح، در حیاط زندان با آرامش با یکدیگر صحبت کنند تا شاید نتیجه رضایت بخشی حاصل شود.
