به گزارش گروه وب‌گردی خبرگزاری صدا و سیما، دختران امام موسی کاظم (ع) از بغداد رو به ولایت ری می‌نهند و، چون به تهران می‌رسند آن‌ها را شهید می‌کنند و به روایتی دیگر، هفت دختر ایرانی در جنگ با ترکمن‌ها لباس مردانه می‌پوشند و پس از کشته شدن، جنسیتشان مشخص می‌شود و در محله عودلاجان تهران به خاک سپرده می‌شوند.

در کتاب کنزالانساب آمده است که دختران سواد بن امام موسی کاظم (علیه السلام) به نام‌های «حبیبه، رقیه، فاطمه، ساره، هاجر و تاجر»، از بغداد روی به ولایت ری نهادند، چون به موضع تهران رسیدند ایشان را شهید کردند (کنزالانساب، ص ۶۸)

از معتمدی درباره شخصیت‌های مدفون در این مکان می‌گوید: «درباره هفت دختران و اینکه چه کسانی بوده اند و این نام کی و چگونه پیدا شده است، میرزا محمودخان ثقفی به زبان انگلیسی در کتاب در سایه امپراتوری، نقل کرده است: «هفت دختران امامزاده کوچکی نزدیک تکیه بود که در آن هفت دختر ایرانی از خانواده بزرگان که به تقدیس معروف است که قبل از دوران صفویه که اجداد ما با ترکمن‌ها جنگ می‌کردند، این هفت خواهر خواستار اجازه جنگ شدند، با اینکه مرسوم روز نبود و، چون با مخالفت روبرو شدند لباس مردانه پوشیده و صورت‌ها را بسته به جنگ رفتند. هنگامی که پدرشان به خانه بازگشت آنان را در منزل نیافت به محل جنگ رفتند. هنگامی که پدرشان به خانه بازگشت آنان را در منزل نیافت به محل جنگ رفت و اجساد دختران خود را پیدا کرد. آنان را در این محل دفن کرد و مدفنشان کم کم بدل به امامزاده گردید که مورد توجه زنان تهران است هر شب جمعه خانواده‌ها هفت شمع بر روی مقبره روشن می‌کردند» (معتمدی، ص ۴۲).

اما حجت بلاغی هفت دختران را از احفاد شاه خلیل الله و از سادات حسینی می‌داند چنان که می‌گوید: «از قرار مسموع هفت تنان و چهارده معصوم و پی عطاء الله که قبورشان داخل تهران است همه از سادات حسینی و از احفاد شاه خلیل الله هستند» (بلاغی، ص ۱۵)