به گزارش بهداشت نیوز، دکتر «جاشوا کولمن» (Joshua Coleman)، متخصص کودکان، این موضوع را توضیح می‌دهد و توصیه‌هایی ارائه می‌کند. چرا کودکان زگیل می‌گیرند؟

کودکان به همان دلایلی زگیل می‌گیرند که بزرگسالان می‌گیرند: تماس با ویروس پاپیلومای انسانی (HPV). حال کمی به عقب برگردیم، چون ممکن است وقتی نام HPV را می‌شنوید، فوراً به عفونت‌های منتقله از راه جنسی (STI) فکر کنید، که ممکن است ترسناک به نظر برسد. اما لازم نیست نگران باشید. بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از ویروس HPV وجود دارد که حدود ۳۰ نوع از آن‌ها از طریق تماس جنسی منتقل می‌شوند. در این موارد، HPV می‌تواند منجر به زگیل تناسلی شود و خطر برخی سرطان‌ها را افزایش دهد. اما زگیل‌هایی که در دیگر بخش‌های بدن کودک دیده می‌شوند، عفونت‌های منتقله جنسی نیستند و هیچ ارتباطی با سرطان ندارند (برای نواحی تناسلی یا مقعدی متفاوت است و باید توسط پزشک بررسی شود تا علت دقیق آن مشخص گردد).

این نوع زگیل‌ها توسط انواع متفاوتی از HPV ایجاد می‌شوند. زگیل‌های دوران کودکی بسیار شایع هستند و بیشتر روی دست‌ها و پاها دیده می‌شوند. ویروس‌هایی که باعث زگیل در کودکان می‌شوند می‌توانند از طریق تماس‌های روزمره گسترش پیدا کنند.

کودک شما ممکن است ویروس را از طریق تماس پوست با پوست (مثلاً هنگام دست دادن) یا لمس کردن سطحی که ویروس روی آن وجود دارد، دریافت کند. وقتی ویروس وارد پوست شود، می‌تواند در آن ناحیه مستقر شده و زگیل ایجاد کند.

زگیل‌ها معمولاً ۲ تا ۶ ماه پس از تماس با ویروس ظاهر می‌شوند، پس والدین ممکن است منبع عفونت را به سختی شناسایی کنند. علاوه بر لمس سطوح عمومی و ورزش‌های تماسی، عادت‌هایی مثل جویدن ناخن یا کندن پوست اطراف ناخن خطر را افزایش می‌دهد، چون پوست را باز می‌کند و ویروس را وارد می‌کند.

کودکان به دلیل سیستم ایمنی در حال رشد، بیشتر مستعد هستند. دکتر کولمن توضیح می‌دهد: «کودکان معمولاً چیزهای مختلفی را در مکان‌های عمومی لمس می‌کنند و همیشه هم بهداشت دست‌ها را به‌درستی رعایت نمی‌کنند. همین موضوع احتمال ابتلای آن‌ها به ویروسی که زگیل ایجاد می‌کند را افزایش می‌دهد.»

همچنین، به کودکانی فکر کنید که در ورزش‌هایی مانند شنا، کشتی، ژیمناستیک، کاراته یا سایر فعالیت‌هایی که شامل تماس بدنی زیاد یا استفاده از تجهیزات و تشک‌های مشترک است، شرکت می‌کنند. این موقعیت‌ها می‌توانند شرایطی ایده‌آل برای گسترش زگیل‌ها فراهم کنند. درمان زگیل‌های دوران کودکی زگیل‌های دوران کودکی اغلب خودبه‌خود برطرف می‌شوند، اما برخی از آن‌ها ممکن است به درمان‌های خانگی یا پزشکی نیاز داشته باشند.

بسیاری از زگیل‌ها در کودکان طی ۱ تا ۲ سال بدون هیچ درمانی به طور طبیعی از بین می‌روند، زیرا سیستم ایمنی بدن در نهایت ویروس را کنترل می‌کند؛ اما پیگیری منظم مهم است. دکتر کولمن تأیید می‌کند: «گاهی زگیل‌ها موقتی هستند. به این معنی که بدن شما پاسخ ایمنی نشان می‌دهد و خودش آن را از بین می‌برد.»

اگر زگیل کودک شما خودبه‌خود از بین نرفت، می‌توانید این روش‌ها را امتحان کنید:
اسید سالیسیلیک (Salicylic Acid)

این ماده، ترکیب فعال موجود در کیت‌های بدون نسخه‌ی حذف زگیل است که در داروخانه‌ها یافت می‌شود. مطالعات نشان می‌دهند ۵۰-۷۰% موفقیت در ۱۲ هفته. برای کودکان ایمن است، اما اگر پوست قرمز شد، متوقف کنید. غلظت آن در این محصولات بیشتر از سرم‌های درمان جوش است، بنابراین از محصولات مراقبت پوستی معمول برای درمان زگیل کودک استفاده نکنید، چون مؤثر نیستند.

زگیل را ۵-۱۰ دقیقه در آب گرم خیس کنید، خشک کنید، اسید بزنید، با بانداژ بپوشانید و روزانه تکرار کنید. پوست مرده را با سوهان یک‌بارمصرف به آرامی بسابید.

نوار چسب (Duct Tape)

پوشاندن زگیل با نوار چسب ممکن است عجیب به نظر برسد، اما در برخی موارد واقعاً مؤثر است. شواهد مختلط؛ مطالعات کوچک موفقیت ۲۰-۸۰% نشان می‌دهند. بی‌خطر و ارزان برای کودکان و می‌تواند با اسید سالیسیلیک ترکیب شود. چرا؟ یکی از نظریه‌ها این است که مواد شیمیایی موجود در نوار چسب، سیستم ایمنی بدن را فریب می‌دهد تا فکر کند مشکلی در آن ناحیه وجود دارد. در نتیجه، بدن در حین تلاش برای رفع «مشکل نوار چسب»، در واقع به درمان سریع‌تر زگیل کمک می‌کند.

زگیل را ۶ روز با نوار نقره‌ای بپوشانید، خیس کنید، پوست مرده را بسابید، ۱۲ ساعت باز بگذارید و تکرار کنید (تا ۲ ماه).

پوشاندن زگیل

چه از نوار چسب استفاده کنید و چه از بانداژ معمولی، پوشاندن زگیل می‌تواند از گسترش آن به نواحی دیگر جلوگیری کند. همچنین باعث می‌شود کودک زگیل را لمس نکند یا از نظر ظاهری احساس خجالت یا ناراحتی نداشته باشد.

محصولات فریز OTC (Over-the-Counter Freezing) مانند اسپری یا مایع نیتروژن (مثل Compound W Freeze Off) هم گزینه‌ای مناسب برای زگیل‌های کوچک است (موفقیت ۵۰-۷۰%). برای کودکان کوچک دردناک است، پس با احتیاط و زیر نظر والدین استفاده شود. طبق دستور، ۱۰-۲۰ ثانیه فریز کنید و هر ۲ هفته تکرار.

اگر روش‌های خانگی مؤثر نبود، کرایوتراپی (فریز کردن) با نیتروژن مایع در مطب رایج است، اما برای کودکان کوچک دردناک است و ممکن است نیاز به بی‌حسی داشته باشد. گزینه‌های دیگر شامل لیزر یا تزریق آنتی‌ژن (مانند candida) است که در کودکان خوب عمل می‌کند.

چه کارهایی نباید انجام دهید؟
زگیل‌ها معمولاً ۲ تا ۶ ماه پس از تماس با ویروس ظاهر می‌شوند، پس والدین ممکن است منبع عفونت را به سختی شناسایی کنند. علاوه بر لمس سطوح عمومی و ورزش‌های تماسی، عادت‌هایی مثل جویدن ناخن یا کندن پوست اطراف ناخن خطر را افزایش می‌دهددکتر کولمن هشدار می‌دهد: «زگیل را نبُرید، سوهان نکشید و کندن آن را امتحان نکنید.» این کارها معمولاً نتیجه‌ای ندارند و حتی ممکن است مشکلاتی مانند:

خونریزی

گسترش زگیل به سایر نواحی پوست

عفونت

را به همراه داشته باشند.

اگر کودک سیستم ایمنی ضعیف دارد (مثل بیماری‌های خودایمنی یا شیمی‌درمانی) یا دیابت، از درمان‌های خانگی اسیدی استفاده نکنید و مستقیم به پزشک مراجعه کنید، چون خطر عفونت یا زخم بیشتر است.

پیشگیری از زگیل
در کودکان شما همیشه نمی‌توانید از بروز زگیل در کودکان جلوگیری کنید، اما با رعایت چند نکته ساده می‌توانید احتمال آن را کاهش دهید:

رعایت بهداشت مناسب

کودک خود را تشویق کنید تا دست‌هایش را مرتب بشوید و پاهایش را روزانه تمیز کند.

پوشیدن کفش در مکان‌های عمومی

در رختکن‌ها، استخرها و دوش‌های عمومی از دمپایی یا کفش مخصوص (مثل صندل یا صندل‌های پلاستیکی) استفاده کنید تا تماس مستقیم با سطوح آلوده کاهش یابد.

عدم استفاده مشترک از وسایل شخصی

وسایلی مانند حوله، جوراب، کفش یا تیغ اصلاح می‌توانند ویروس را منتقل کنند. به کودک بیاموزید که وسایل شخصی خود را با دیگران به اشتراک نگذارد. از سنگ پا یا سوهان جداگانه برای نواحی دارای زگیل استفاده کنید و بعد از هر بار استفاده آن را ضدعفونی یا دور بیندازید. اجتناب از حمام‌های گرم مشترک یا حوله‌های اشتراکی هم مفید است.

پوشاندن زخم‌ها و بریدگی‌ها

پوست باز یا زخم‌شده، ورود ویروس را آسان‌تر می‌کند. در صورت وجود بریدگی یا خراش، آن ناحیه را با بانداژ یا چسب زخم بپوشانید.

جلوگیری از دستکاری پوست یا زگیل‌ها

کندن یا دستکاری زگیل می‌تواند باعث گسترش ویروس به بخش‌های دیگر بدن یا انتقال آن به دیگران شود. استفاده روزانه از مرطوب‌کننده برای جلوگیری از خشک و ترک‌خوردن پوست، که ورود ویروس را آسان می‌کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر کودک شما زگیلی در ناحیه تناسلی یا مقعد دارد، فوراً به پزشک مراجعه کنید، زیرا ممکن است نشانه‌ای از عفونت منتقله از راه جنسی (STI) باشد.

در مورد زگیل‌های سایر نواحی بدن، اگر موارد زیر را مشاهده کردید، با پزشک مشورت کنید:

. زگیل در حال رشد یا گسترش است.

. زگیل باعث درد، ناراحتی یا خارش می‌شود.

. زگیل به درمان‌های خانگی پاسخ نمی‌دهد.

اگر زگیل‌ها متعدد باشند، روی صورت، کف پا یا نزدیک ناخن ظاهر شوند، یا با فعالیت‌های روزانه (مثل راه رفتن) تداخل داشته باشند. در صورت بازگشت مکرر زگیل‌ها پس از درمان، که ممکن است نیاز به بررسی سیستم ایمنی داشته باشد.

پزشک ممکن است داروهای موضعی تجویزی یا درمان‌های تخصصی در مطب مانند:

کرایوتراپی (فریز کردن زگیل)

یا برداشت با لیزر را پیشنهاد کند.

در مجموع، زگیل‌های دوران کودکی شایع، بی‌خطر و معمولاً موقتی هستند؛ هرچند ممکن است کمی آزاردهنده باشند. با زمان، صبر و مراقبت مناسب، بیشتر زگیل‌ها خودبه‌خود از بین می‌روند.

تبیان