به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، استاد فریدون داوری در مصاحبه با برنامه «اینجا چراغی روشن است» در رادیو گفت‌وگو با اعتقاد بر اینکه ساز و نواختن، دل‌ها را زنده می‌کند، گفت: ساز در منطقه ممسنی ابتدا در اختیار مطرب‌ها بود و شاعرانی هم بودند که دلشان برای قوم لر می‌تپید. استان کهگیلویه و بویر احمد، جشنواره موسیقی را دیرتر از دیگر بخش ها آغاز کرد ولی زودتر به آنچه هنرمندان این خطه می‌خواستند، رسید.

وی ادامه داد: پیرانِ این هنر نظیر استاد تنهایی تاریخ این موسیقی هستند که از آغاز شکل گیری کهگیلویه و بویر احمد موسیقی را آغاز کرد.

داوری گفت: اجازه ندادم که 16 شبانه روز چراغ موسیقی در استان کهگیلویه و بویراحمد خاموش شود ولی عده‌ای گرفتاری‌هایی پیش پای‌مان قرار دادند.

فریدون داوری درباره جایگاه شاهنامه فردوسی در منطقه کهگیلویه و بویراحمد گفت: از قدیم در زمان خرید عروسی، یک کتاب شاهنامه نیز می‌خریدند و در مراسم شاهنامه خوانی می‌کردند. این شاهنامه عزیزترین عضو در جهیزیه هر دختری است و کتاب حکیم فردوسی، به یادگار از زمان عروسی او می‌ماند.

دوری با بیان اینکه اشعار قدیم و جدید کهگیلویه و بویراحمد تفاوت هایی با یکدیگر دارند، اظهار کرد: اشعار قدیم قدری عریان و محجوب بود ولی جدیدا برخی روایت‌ها را بدان اضافه کردیم.

همچنین حبیب الله بازیار، خواننده موسیقی اقوام و ردیف دستگاهی با اشاره به تاریخ دیرین موسیقی لرستان گفت: در میان لرنشینان کهگیلویه و بویر احمد اشعاری خوانده می‌شود که گاه در استان فارس نیز وجود دارد.

وی این سرودها را متعلق به شادی و عروسی ها دانست و در بخشی دیگر از مصاحبه با رادیو گفت‌وگو، افزود: عشق و علاقه در موسیقی از هر چیز بالاتر است و از طرفی باید انگیزه  و پشت کار وجود داشته باشد.

بازیار یادآور شد: در دوران مدرسه تک خوان گروه سرود بودم و در دوران دانشجویی نیز علاوه بر علاقه به خوشنویسی، در خصوص آواز نیز فعال بودم و آواها و مقام‌های لری را از برادرانم و خوانندگان ممسنی فرا گرفتم.

انتهای پیام/