لیلا فیضی مشاور، مدرس تئاتر و تئاتر درمانگر در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، اظهار کرد: تئاتر درمانی نوعی روش درمانی برای افراد مبتلا به مشکلات روحی و روانی است. بیشترین کاربرد این روش در بین کودکان و نوجوانان است که سالهاست در دنیا مطرح شده، اما در ایران به این روش های درمانی مانند هنر درمانی، شعر درمانی و تئاتر درمانی، کمتر پرداخته می‌شود.

فیضی درباره تاریخچه تئاتر درمانی گفت: تئاتر درمانی اولین بار توسط یک روانپزشک رومانیایی به نام مورنو مطرح شد و نقطه آغاز این روش درمانی از حوزه روانپزشکی بوده است. مورنو این روش درمانی را به صورت گروهی برای بیماران روانی، اجرا می‌کرد و توجیه علمی برای این روش درمانی داشت.

درمان بی انگیزگی نوجوانان با تئاتر درمانی

این تئاتر درمانگر افزود: اگر خانواده‌ها قبل از ورود کودکانشان به مرحله نوجوانی، ضمن در نظر گرفتن سالم و امن بودن محیط کلاس، آن‌ها را به کلاس‌های بازیگری (نه صرفِ سوپراستار شدن) ببرند، می‌توانند به پیشگیری از بسیاری از مشکلات و اختلالات روانی که در آینده می‌تواند فرزندشان را تهدید کند، کمک کنند. برای مثال، بی انگیزگی در نوجوانان در حال حاضر بسیار شایع است که با کمک تئاتر درمانی به راحتی می‌توان به رفع این معضل کمک کرد.

فیضی ادامه داد: در این روش درمانی، با یک کار کاملا علمی و پزشکی در حوزه سلامت روان، مواجهیم، زیرا این کار با هیجانات، سیستم عصبی و تمام حس‌های افراد در ارتباط است. هتئاتر درمانی، صرفا برای کودکان نیست و بزرگسالان هم با اهداف مختلفی مانند بهبود حال روحی و حتی پیشرفت و موفقیت در حوزه کاری، در کلاس‌های تئاتر درمانی شرکت کرده اند و ما شاهد نتایج درخشانی بوده ایم که گا‌ها موجب تحول سبک زندگی و حال روحی افراد شده است.

او بیان کرد: با توجه به مسائل دراماتیک و ناراحت کننده متعددی که در زندگی هر فردی وجود دارد، نمایش این مسائل دراماتیک به وسیله تئاتر درمانی، یک اثر آرامبخش و درمانی روی فرد خواهد داشت که این اثر آرامبخش یک نگاه روانپزشکی به همراه دارد. همچنین مشاهده و اجرای صحنه‌های هنری در طی اجرای تئاتر، اثر روانی بسیار زیادی روی کنترل و کاهش هیجان و آرامش فرد مراجع ایجاد می‌کند که می‌تواند جایگزین مناسبی برای مصرف دارو باشد.

افزایش اعتماد به نفس افراد به کمک تئاتر درمانی

این تئاتر درمانگر ادامه داد: در کودکان، نوجوانان و جوانانی که با مساله مهم و حاد استرس و اضطراب مواجه هستند، با کمک تئاتر درمانی و تمرین‌های تخصصی متفاوت و متناسب، ضمن کنترل اضطراب، موفق به افزایش میزان اعتماد به نفس آن‌ها نیز بوده ایم.

فیضی گفت: با توجه به باور افراد مبنی بر اینکه برای درمان مسائل روحی و روانی ابتدا باید به روانپزشک به جای روانشناس مراجعه کرد، این روش درمانی می‌تواند جایگزین مناسبی برای درمان دارویی توسط روانپزشکان باشد تا قبل از تجویز دارو، از این روش موثر درمانی، برای جلوگیری از اثرات منفی برخی دارو‌های اعصاب کمک بگیرند.

او تاکید کرد: یکی از مزایا و جنبه‌های موثر تئاتر درمانی در روند بهبود مشکلات روانی کودکان و نوجوانان این است که کودکانی که در فضای درمانی قرار می‌گیرند، هیچ اطلاعی از اینکه تحت درمان هستند ندارند و با کمک نمایش، بازی و سرگرمی همزمان با آموزش مهارت برای کنترل و رفع مشکلاتشان، گام به گام به بهبودی و درمان کامل نزدیک می‌شوند.

این تئاتر درمانگر در ادامه گفت: در مواردی که کودکان و نوجوانان، درگیر مشکلات خانوادگی هستند و حتی از سوی خانواده هم سرکوب می‌شوند با انجام فعالیت‌های گروهی و همچنین امکان انتخاب نقش توسط خود کودک، می‌توانیم غیرمستقیم به رفع دغدغه‌های کودک کمک کنیم.

فیضی با بیان این نکته که در روانپزشکی به افرادی، سالم می‌گویند که بتوانند تمام احساسات وجودیشان را زندگی کنند، ادامه داد: در بازیگری سه ابزار بدن، بیان و حس اصلی‌ترین ابزارهای کار هستند و وقتی قرار است یک بیمار به وسیله بازیگری درمان شود، بدن، بیان و احساسش درگیر خواهد شد که این کمک گرفتن همزمان از احساسات، تاثیر بسیار زیادی بر روی بهبود عملکرد روانی فرد خواهد داشت.

او یادآوری کرد: به کمک این روش درمانی، فرد بیمار را در معرض نقش‌های مختلف قرار می‌دهیم به او کمک می‌کنیم تا احساسات سرکوب یا سانسور شده خود را که به نوعی اختلال تبدیل شده، به جریان انداخته و با آن‌ها مواجه شود. همانطور که در یوگا تمام حرکات، بدون استثنا باید با تمرکز کامل باشد، در بازیگری هم بر روی تمرکز و در لحظه زندگی کردن، تاکید داریم. اگر بازیگر لحظه‌ای از نقش غافل شود کل کار خراب می‌شود در نتیجه بازیگر باید، از این سه ابزار اصلی بهره بگیرد و شاهد نتیجه استفاده از این ابزارها، یعنی شکل گیری یک تمرکز آگاهانه باشد.

این تئاتر درمانگر گفت: در تلاش هستیم تا تئاتر درمانی را به عنوان یک سرفصل مهم در مدارس ایجاد کنیم تا ضمن پیشگیری از مشکلات روحی که کودکان و نوجوانان در سنین بلوغ با آن‌ها مواجه خواهند شد، به بهبود روحیه و سلامت روانشان کمک کنیم و از معضلات روحی که در طولانی مدت می‌تواند ایجاد شود جلوگیری کنیم. البته این کار نیازمند افراد متخصص و اهل پژوهش و مطالعه است و تمام سعی ما بر این است تا با استفاده از توانمندی‌های افراد متخصص در این حوزه، از ترکیب هنر و روانشناسی و در نتیجه تئاتر درمانی؛ در راستای بهبود کیفیت حال روحی افراد به ویژه کودکان و نوجوانان بهره‌مند شویم. 

انتهای پیام/