وقتی وقتی گاز کربنيک بدن شما زياد می شود، بی اختيار خميازه می کشيد.
يعنی دهانتان را باز می کنيد و بعد نفس خود را بيرون می دهيد، در نتيجه مقداری از گاز کربنيک را از بدنتان خارج می کنيد.
اين کار بی اختيار انجام می شود زيرا در مغز ما مرکزی است که نفس کشيدنمان را تنظيم می کند.
اگر مقدار زيادی گاز کربنيک در بدن ما باشد اين مرکز فعال می شود و ما بی آن که بخواهيم، نفس عميقی کشيده و گاز کربنيک را هم بيرون می دهيم.
شايد ديده باشيد که وقتی کسی خميازه می کشد، ما هم خميازه می کشيم. علت اين خميازه زياد بودن گاز کربنيک نيست، بلکه نگاه کردن و شنيدن صدای خميازه روی مغز ما اثر می گذارد و باعث خميازه می شود.
