خبرگزاری میزان – نتایج شوکه‌کننده‌ای بود؛ ۱۲ بوکسور ، ۹ پیروزی ( ۲ حریف وارد رینگ نشدند) و ۱۲ شکست! این عملکرد تیم ملی بوکس ایران در رقابت‌های قهرمانی آسیا بود.
تحلیل ساده‌ای دارد؛ ملی‌پوشان بوکس ایران درجا زدند، روحیه جنگندگی ندارند و برخی از آنها قدر پیراهن تیم ملی را نمی‌دانند.
بحث قرعه بد که دیگر خریدار ندارد و ناداوری هم همان بهانه همیشگی است که البته در یکی دو بازی انصافا یقه بوکسورهای کشورمان را گرفت که از جمله آن می‌توان به بازی نزدیک علی حبیبی‌نژاد اشاره کرد که در یک مبارزه ۵۰ _ ۵۰ بازنده اعلام شد و پوریا امیری هم که قطعاً در یک چهارم نهایی به برتری رسیده بود اما …
در ادامه ضمن مشاهده آمار بوکسورهای ایران در قهرمانی آسیای اردن، نکات مهمی که این شکست برای بوکس ایران، کادرفنی و بوکسورها داشت را از زیر نظر می‌گذرانیم.
*مسعود ریگی وزن ۵۱ کیلو گرم:
شکست در دور نخست مقابل بوکسور تایلندی
*مهدی خسروی وزن ۵۴ کیلو گرم:
پیروزی مقابل کامبوج و باخت در تقابل با ازبکستان
*سجاد محمدپور وزن ۵۷ کیلوگرم:
پیروزی مقابل ژاپن (عدم حضور حریف در رینگ) و شکست مقابل ازبکستان
*محمد کمالی وزن ۶۰ کیلوگرم:
شکست مقابل نماینده مغولستان
*اشکان رضایی وزن ۶۳ کیلوگرم:
پیروزی مقابل بوتان و شکست مقابل چین تایپه
*علی حبیبی نژاد وزن ۶۷ کیلوگرم:
شکست مقابل تایلند
*مسلم مقصودی وزن ۷۱ کیلوگرم:
پیروزی مقابل فلسطین و شکست مقابل قرقیزستان
*سید شاهین موسوی وزن ۷۵ کیلوگرم:
پیروزی مقابل امارات و ترکمنستان؛ شکست مقابل قزاقستان( کسب مدال برنز)
*میثم قشلاقی وزن ۸۰ کیلوگرم:
پیروزی مقابل کویت (عدم حضور حریف در رینگ) و شکست مقابل اردن
*پوریا امیری وزن ۸۶ کیلوگرم:
پیروزی مقابل هند و شکست مقابل قرقیزستان
*طوفان شریفی وزن ۹۲ کیلوگرم:
برتری مقابل قرقیزستان و شکست برابر قزاقستان (کسب مدال برنز)
*ایمان رمضانپور ۹۲+ کیلو گرم:
شکست مقابل بوکسور هند
این عملکرد چند نکته را ثابت کرد که نمی‌توان به سادگی از آن چشم‌پوشی کرد.
چرا در بوکس ایران از مربیان سازنده بوکسورها در تیم ملی استفاده نمی‌شود؟ کاری که در کشتی انجام شد و نتیجه داد. تردیدی وجود ندارد که همایون امیری و جاسم دلاوری از نوابغ بوکس بوده و مربیان باکیفیتی هستند اما در کنار آنها می‌شود از مربیان استانها هم استفاده کرد.
در همین باب غیبت اصغر اشرفی در اردوها هم به شدت محسوس بود و می‌توان این کادر را الک کرد تا استکی دست تنها نباشد.
نکته دوم اینکه تیم ملی بوکس بدون دانیال شه‌بخش ناقص است. این تیم به دانیال وابسته بوده و غیبت جادوگر در رینگ امان به شدت احساس شد.
سوال مهم بعدی در خصوص دلیل برگزاری اردوها و بازی‌‌های تدارکاتی است. اگر قرار است در این اردوها حاضر شویم و تیم هیچ پیشرفتی نکند پس چرا روی دست فدراسیون هزینه گذاشته شود؟
موضوع دیگری که نباید از آن چشم‌پوشی کرد “غرور کاذب” است. این مشکل، بزرگترین مربیان و ورزشکاران تاریخ را هم زمین‌گیر کرده و شخصی که قرار است نام تیم ملی را یدک بکشد باید بتواند روی رفتار خود مدیریت داشته باشد. هزینه بیت‌المال و نماینده تیم ملی و مردم بودن شوخی نیست که کسی بخواهد با غرورش به تیم ضربه بزند.
از طرفی دیگر باید قبول کرد دوره برخی بوکسورها در تیم ملی به پایان رسیده. قرار است یک بوکسور چند مسابقه برود و دست خالی برگردد و ناداوری و قرعه بد را بهانه کند؟ آزموده را آزمودن خطاست و باید برخی مشتزنان را به سمت خانه‌هایشان راهنمایی کرد تا به عملکرد بد خود فکر کنند!
در این رقابت‌ها سیدشاهین موسوی همان همیشگی بود و به مدال برنز رسید، طوفان شریفی قرعه ایده‌آلی داشت و صاحب مدال شد و پوریا امیری که در وزن جدید خود ظاهر می‌شد عملکرد بی‌نظیری داشت و با اینکه مدال نگرفت سورپرایز کادرفنی بود و می‌توان لقب بهترین بوکسور تیم را به این مشتزن کرمانشاهی اختصاص داد. برخی بوکسورها هم که آنقدر ضعیف بودند که خود کادرفنی بهتر می‌داند باید چگونه با آنها رفتار کند!
استکی سال‌ها قبل هدایت تیم ملی را در گزینشی المپیک چین بر عهده داشت و نتایج ضعیفی کسب شد و حالا مسابقات امان به نوعی آن شکست بزرگ را در ذهن دوست‌داران بوکس تداعی کرد و این موضوع کمی دلهره آور است.
استکی همیشه مربی بزرگ و باشخصیتی بوده، اما دلیل اصرارش به برخی اشتباهات غیرقابل هضم است. چرا مربی که هیچ یک از بوکسورها و پیشکسوتان او را قبول ندارند باید همیشه حضور داشته باشد؟ چرا مربی دیگری که حتی نام بوکسورها را هم نمی‌داند به استراحت نمی‌رود؟ دلیل استفاده از برخی بوکسورها که تعداد باخت‌هایشان از سنشان بیشتر شده، چیست؟
در مجموع علیرضا استکی در هر مسابقاتی که شرکت کرده، دست پر برگشته و مربی تاریخ‌ساز بوکس ایران است. عین بی‌انصافی است زحمات و نتایج بی‌نظیر او در سالیان گذشته را نادیده بگیریم. مگر می‌شود کشف میثم قشلاقی و دانیال شه‌بخش (در تیم ملی بزرگسالان)، نتایج فوق‌العاده تیم در دوره گذشته قهرمانی آسیا، کسب ۲ سهمیه المپیک و بدست آوردن نخستین مدال تاریخ بوکس در قهرمانی جهان را نادیده گرفت؟ استکی معمار نسل جدید بوکس ایران بوده و باید حداقل یک المپیک دیگر به او اعتماد کرد چون مربی بهتر از استکی در ایران وجود ندارد.
انتهای پیام/
