۲ فوریه ۱۹۶۷، نیروی هوایی ایالات متحده یک ماهواره نظارتی فوق سری به نام کی‌هول- ۷ را پرتاب کرد. این سی و ششمین ماهواره از ۳۸ ماهواره‌ای بود که نیروی هوایی تحت پروژه‌ای با نام رمز گامبیت (Gambit) پرتاب کرد.
یکی از مهم‌ترین اهداف ساخت ماهواره‌ها و سکوها که از ابتدا مورد توجه قرار گرفت، اهداف نظامی بود که براساس آن ماهواره‌هایی تحت نام ماهواره‌های جاسوسی برای جمع‌آوری اطلاعات نظامی وارد فضا شدند.
اولین گروه از ماهواره‌های نظامی که برای آزمایش اولیه به فضا پرتاب شدند، سری کی‌هول بودند. این ماهواره‌ها از ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۲ از سامانه ارسال فیلم استفاده می‌کردند. تمام ماهواره‌های این سری که به ۱۵۰ فروند می‌رسیدند، از دوربین‌های دارای قابلیت فیلم‌برداری و یا دوربین‌های الکترو- اپتیکال استفاده می‌کردند.
کی‌هول- ۷ از قدرت تفکیک مکانی هفت سانتی‌متر برخوردار بود و برخی از اولین تصاویر ماهواره‌ای جاسوسی با وضوح بالا را از مکان‌هایی از جمله چین و اتحاد جماهیر شوروی به‌دست آورد.
کی‌هول- ۷ تنها حدود ده روز را در مدار گذراند و سپس با رول‌هایی از فیلم‌های ناقص به زمین بازگشت. این رول‌ها به‌صورت کپسول‌هایی وارد زمین شدند و نیروی هوایی مجبور شد آن‌ها را پیدا و بازیابی کند.
هزاران تصویر از این مأموریت‌های ماهواره‌ای جاسوسی در سال ۲۰۰۲ منتشر شدند.
