یافته‌های جدید پژوهشگران از تاثیر جدی ماده تری‌کلرواتیلن (TCE) روی سلامت افراد و ابتلا به بیماری پارکینسون می‌دهد. این ماده شیمیایی، زمانی به صورت گسترده در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفت که تولید قهوه بدون کافئین، استفاده به‌عنوان شوینده در خشکشویی و ساخت لاک غلط‌گیر از جمله کاربردهای آن بوده‌اند.
این برای اولین بار نیست که ماده تری‌کلرواتیلن با بروز بیماری در انسان ارتباط داده می‌شود و تحقیقات قبلی نیز از نقش آن در ایجاد سرطان و سقط جنین خبر داده بود. به همین دلیل امروزه دیگر شاهد استفاده گسترده از ماده مذکور نیستیم؛ اما پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهد که حتی موارد صنعتی استفاده از TCE هم می‌تواند مشکلات جدی مثل افزایش شانس ابتلا به بیماری پارکینسون را در پی داشته باشد.
دهه ۷۰ میلادی با اوج مصرف تری‌کلرواتیلن در جوامع انسانی همراه بوده و اولین گزارش از ارتباط این ماده با بیماری پارکینسون نیز در سال ۱۹۶۹ به چاپ رسیده است. تخمین زده می‌شود که در آن زمان، تنها ۱۰ میلیون نفر در خاک ایالات متحده در تماس مستقیم با ماده شیمیایی گفته شده یا مشتقات آن بوده‌اند. طیف وسیع کاربردهای آن مثل پاکسازی موتورها یا حتی بیهوش کردن بیماران، موجب افزایش چشمگیر افراد در معرض تماس شده است.
پژوهشگران با مقایسه داده‌های قبلی، دریافتند که ارتباط محکمی میان تری‌کلرواتیلن و ابتلا به پارکینسون وجود دارد. این رابطه در موارد مختلفی مثل تحقیقات صورت گرفته روی سه کارگر یک کارخانه و یک مکانیک ماشین مشاهده شده است. همچنین پژوهش روی ۱۹۸ دوقلو، نشان داده است که افراد در معرض این ماده، ۵ برابر شانس بیشتری در ابتلا به پارکینسون خواهند داشت.
مشکلات گفته شده، موجب شده است تا بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی، استفاده از تری‌کلرواتیلن را محدود سازند و قوانین جدی برای کنترل آن، وضع نمایند. با این حال بعضی دیگر از کشورها از جمله چین، هنوز به صورت گسترده از این ماده در صنایع مختلف استفاده می‌کنند. محققان اعتقاد دارند که پیامدهای ناشی از TCE می‌تواند به شکل بلند مدت روی سلامت افراد تاثیرگذار باشد. شایان ذکر است که در ۳۰ سال گذشته، تعداد موارد ابتلا به پارکینسون دو برابر شده است و انتظار می‌رود این مقدار تا سال ۲۰۴۰ برای بار دیگر جهش دو برابری را شاهد باشد.
