فیبروم رحم یک بیماری شایع است که بسیاری از زنان در طول زندگی خود به آن دچار میشوند. فیبرومهای رحمی تودههای خوشخیمی هستند که در رحم ایجاد میشوند. این تودههای خوشخیم میتوانند باعث طیف وسیعی از علائم، از جمله خونریزی شدید، درد و ناراحتی شوند. برای بسیاری از زنان، جراحی میومکتومی یا برداشتن فیبروم میتواند ضمن حفظ سلامت رحم و باروری آنها، علائم آزاردهنده این مشکل را نیز تسکین دهد. در این مقاله مزایا، عوارض و انواع جراحی میومکتومی یا برداشتن فیبروم را بررسی خواهیم کرد.
در این مقاله میخوانید:
بیشتر بخوانید: کدام بیماریهای زنان میتوانند خطرناک باشند؟
میومکتومی یک روش جراحی است که شامل برداشتن فیبروم از رحم میشود. میومکتومی یا برداشتن فیبروم یک جایگزین مناسب برای جراحی هیسترکتومی است که شامل برداشتن کل رحم است و این امکان را برای فرد ایجاد میکند تا مجبور نشود رحم خود را خارج کند. میومکتومی اغلب توسط زنانی ترجیح داده میشود که میخواهند باروری خود را حفظ کنند یا از تغییرات هورمونی که ممکن است بعد از هیسترکتومی رخ دهد، اجتناب کنند.
پیشنهاد ویژه نی نی بان: تشخیص بیماری ها در آزمایشگاه کلینیکال چگونه است؟
بسته به اندازه و محل فیبرومها و همچنین ترجیح جراح، روشهای مختلفی برای انجام میومکتومی وجود دارد. رایجترین انواع میومکتومی عبارتاند از:
میومکتومی شکمی را میتوان تهاجمیترین نوع میومکتومی یا برداشتن فیبروم به شمار آورد که شامل ایجاد یک برش بزرگ در شکم برای دسترسی به رحم است. میومکتومی شکمی معمولاً برای زنانی که فیبرومهای بزرگ یا متعدد دارند، انجام میشود.
میومکتومی لاپاروسکوپی یک روش کم تهاجمی است که با ایجاد چندین برش کوچک در شکم و استفاده از لاپاروسکوپ (لوله نازک همراه با دوربین) عمل برداشتن فیبرومها انجام میشود. این نوع از میومکتومی برای زنانی که فیبرومهای کوچکتر دارند و میخواهند از ایجاد اسکارهای بزرگ روی پوست شکم خود جلوگیری کنند، ایدهآل است.
میومکتومی هیستروسکوپی یک روش کم تهاجمی است که شامل برداشتن فیبرومهایی میشود که در داخل رحم قرار دارند. یک هیستروسکوپ (لولهای نازک همراه با دوربین) از طریق واژن و دهانه رحم به داخل رحم وارد میشود و به جراح اجازه میدهد فیبرومها را ببیند و خارج کند. این نوع میومکتومی برای زنانی که دارای فیبرومهای کوچک در داخل رحمشان هستند، ایدهآل است.
صرف نظر از نوع جراحی میومکتومی یا برداشتن فیبروم، این عمل معمولاً تحت بیهوشی عمومی انجام میشود و ۱ تا ۳ ساعت طول میکشد. ممکن است لازم باشد بیماران یک یا دو شب بعد از عمل در بیمارستان بمانند.
مطالب پیشنهادی: درمان خونریزی های غیرطبیعی رحم
بیشتر بخوانید: تعیین زمان تخمک گذاری در پریود نامنظم
با اینکه جراحی میومکتومی یا برداشتن فیبروم عوارض کمتری نسبت به جراحیهای سنتی و هیسترکتومی دارد، اما به عنوان یک روش جراحی عوارضی را به دنبال خواهد داشت.
از جمله این عوارض میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
پیشنهاد ویژه نی نی بان: مرکز لیپوماتیک در شرق تهران، بهترینها را پیدا کنید!
قبل از میومکتومی بیماران تحت معاینه فیزیکی کامل، آزمایش خون و مطالعات تصویربرداری (مانند سونوگرافی یا MRI) قرار میگیرند تا اندازه و محل فیبرومها به صورت دقیق مشخص شود. جراح همچنین درباره خطرات و مزایای این روش صحبت خواهد کرد و به هر سؤالی که بیمار ممکن است داشته باشد، پاسخ خواهد داد.
پس از میومکتومی، بیماران باید انتظار میزانی از ناراحتی و درد را داشته باشند که میتوان آن را با داروهای مسکن کنترل کرد. بیماران باید تا چند هفته پس از عمل از انجام فعالیتهای شدید و بلند کردن اجسام سنگین خودداری کنند تا برشها به خوبی بهبود یابند. زمان بهبودی بسته به نوع میومکتومی متفاوت است، اما بیشتر زنان میتوانند در عرض ۲ تا ۶ هفته بعد از عمل به فعالیتهای عادی خود بازگردند.
مطالب پیشنهادی: ابعاد طبیعی رحم و همه آن چیزی که باید در مورد آن بدانید
همان طور که اشاره کردیم، میومکتومی یا برداشتن فیبروم روشی ایمن و مؤثر برای برداشتن تودههای خوشخیم یا همان فیبرومها از رحم است و در عین حال باروری فرد را نیز حفظ میکند. این روش بسته به اندازه و محل فیبرومها به روشهای مختلف و معمولاً با بیهوشی عمومی انجام میشود. این روش نیز مانند درمانهای جراحی دیگر مزایا و عوارض خاص خود را دارد که در این مقاله به آنها پرداختیم. اگر قصد انجام این جراحی را دارید، باید خطرات و مزایای آن و گزینههای مناسب را با پزشک خود به دقت بررسی کرده و بعد از آن تصمیم نهایی را بگیرید.