خواص دارویی این گیاه بیشتر مربوط به ترکیبات فلاونوئیدی و آلکالوئیدهای آن میباشد.

خاصیت مسکن بودن، تحریک کردن ترشح صفرا و خاصیت ضد اسپاسمی این دارو مشخص شده است.

در مامیران همچنین نمک های کلسیم، منیزیم، مواد رزینی و موسیلاژ موجود است.

 فلاونوئیدها با ممانعت از آنزیم تیروپراکسیداز (TPO ) و دی یدیناز کبدی - که کلید بیوسنتز هورمون تیروئیدی می باشند، باعث تغییراتی در عملکرد تیروئید میگردند.

گیاه مامیران به دلیل خاصیت فلاونوئیدی آن یک گیاه ضد تیروئیدی است . آلکالوئیدهای موجود در این  گیاه قادرند از طریق مهار سنتز کلسترول در تنظیم میزان چربی ها مؤثر واقع شوند.

به دلیل کاربرد رایج گیاه مامیران، اثر این گیاه روی مسمومیت های کبدی و درمان سرطان مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین یکی از خواص توصیف شدة فلاونوئیدها خواص آنتی اکسیدانی است؛ در نتیجه انتظار می رود که این گیاه در کاهش چربی خون مؤثر واقع شود.