۷ ژوئیه ۱۹۶۱، نیروی هوایی ایالات متحده ماهواره‌ای به‌نام دیسکاورر-۲۶ را با محموله طبقه‌بندی‌شده به مدار زمین پرتاب کرد.
دیسکاورر-۲۶ جزو مجموعه‌ای از ماهواره‌های شناسایی یا جاسوسی بود که مأموریت‌های آن توسط دولت آمریکا تا سال ۱۹۹۲ کاملاً محرمانه نگه داشته شد.
درحالی‌که سایر ماهواره‌های دیسکاورر از روسیه، چین و خاورمیانه جاسوسی می‌کردند، این ماهواره برای انجام آزمایش‌های جدید مورد استفاده قرار گرفت.
این مأموریت تکنیک‌های مهندسی فضاپیما در مدار و همچنین تقویت‌کننده موشک مرحله دوم آجنا- بی را ارزیابی کرد. این قسمت از پرتابگر حاوی ابزارهایی بود که می‌توانستند چگونگی تأثیر یون‌ها و ریزشهاب‌ها در مدار پایین زمین بر فضاپیما را اندازه‌گیری کنند.
دیسکاورر-۲۶ مجهز به دوربین پانوراما با حداکثر وضوح ۷/۶ متر بود. تصاویر گرفته‌شده روی یک فیلم هفتاد میلی‌متری ضبط شدند و توسط خودروی بازیابی ماهواره‌ای که دو روز پس از پرتاب از مدار خارج شد، به زمین بازگشتند.
بدین ترتیب مأموریت دیسکاورر کامل شد و پس از ۳۲ دور گردش در مدار سیاره، ۵ دسامبر ۱۹۶۱، در جو زمین فرو رفت.
