به گزارش خبرگزاری صداوسیما، اصل کلی واکسن این است که دستگاه ایمنی فرد را آموزش دهد تا یک عامل بیماری‌زا مانند ویروس را تشخیص دهد تا بتواند به طور مؤثرتری در عفونت‌های آینده با آنها مبارزه کند. این کار معمولاً با واردکردن پروتئین‌ها از هدف به بدن انجام می‌شود، بنابراین سلول‌های ایمنی پادتن‌های مؤثری علیه آنها ایجاد می‌کنند.
واکسن‌های مبتنی بر پروتئین، مانند واکسن کووید-۱۹، به طور مستقیم نسخه‌های غیرفعال شده پروتئین‌های بیماری‌زا را ارائه می‌کنند که توجه سلول‌های ایمنی را به خود جلب می‌کنند. اما واکسن‌های mRNA که در دهه‌های قبل از تسریع در همه‌گیری کووید-۱۹ درحال‌توسعه بوده‌اند، رویکرد متفاوتی دارند. اینها از مولکول‌های ام آران‌ای استفاده می‌کنند که به سلول‌های بدن آموزش دهند تا تکه‌هایی از پروتئین‌های ویروس را تولید کنند که این امر باعث ایجاد پاسخ ایمنی می‌شود.
گروه تحقیقاتی Caltech اکنون یک روش جدید ایجاد کرده است که هر دو روش را در یک واکسن ترکیب می‌کند. این واکسن که به‌عنوان فناوری ناحیه اتصال به ESCRT و ALIX (EABR) شناخته می‌شود، از mRNA برای تحریک سلول‌های گیرنده برای ساخت قطعات پروتئینی استفاده می‌کند، اما اثر کمی روی این پروتئین‌ها نیز دارد. این اثرها فرایندهای سلولی را آغاز می‌کنند که به برخی از پروتئین‌ها اجازه می‌دهد تا به‌صورت ذرات ویروس مانند با هم جمع شده و در بدن گردش کنند. به‌این‌ترتیب، آنها مانند واکسن‌های پروتئینی عمل می‌کنند.
مگنوس هافمن (Magnus Hoffmann) پژوهشگر ارشد این مطالعه گفت: در یک عفونت طبیعی، دستگاه ایمنی با سلول‌های آلوده و ذرات ویروس آزاد مواجه می‌شود. واکسن‌های ام آران‌ای فعلی سلول‌های آلوده را تقلید می‌کنند، درحالی‌که واکسن‌های مبتنی بر نانوذرات پروتئینی از ذرات ویروس آزاد برای تحریک پاسخ‌های ایمنی تقلید می‌کنند. فناوری دوگانه ما هر دو را انجام می‌دهد.
این گروه پژوهشی روش جدید را به‌عنوان واکسن کرونا روی موش‌ها آزمایش کرد و دریافت که موش‌هایی که واکسن دوگانه دریافت کردند، پنج برابر بیشتر از واکسن‌های موجود پادتن تولید کردند. درحالی‌که پژوهش‌های بیشتری باید انجام شود، این گروه تحقیقاتی می‌گوید فناوری واکسن ترکیبی می‌تواند علیه سایر عوامل بیماری‌زا مانند آنفولانزا و حتی ویروس ایدز مورداستفاده قرار گیرد.
شرح کامل این تحقیق در مجله تحقیقاتی Cell منتشر شده است.