۹ سپتامبر ۱۹۸۰، ماهواره آب و هوایی گوئس ۴ به مدار زمین پرتاب شد. این ماهواره که برای پیش‌بینی آب و هوا ابتدا در ایالات متحده و بعدها در اروپا مورد استفاده قرار گرفت، به‌عنوان بخشی از سیستم ماهواره‌ای زمین ایستا اداره می‌شد.
یعنی با سرعتی مطابق با چرخش زمین به دور صفحه استوایی زمین می‌چرخید. زمین ایستا بودن به ماهواره اجازه می‌دهد تا در یک موقعیت ثابت در آسمان بماند و نسبت به نقطه‌ای روی زمین نیز ثابت بماند.
جرم ماهواره در هنگام پرتاب ۶۶۰ کیلوگرم و عمر آن هفت سال بود. موشک دلتا توانست با موفقیت ماهواره را در مدار قرار دهد.
ماهواره‌های هواشناسی به منظور رصد آنچه در جو ما اتفاق می‌افتد به فضا پرتاب شدند. توسط این ماهواره‌ها می‌توان سیستم‌های جوی موجود در هر زمان را شناخت و تأثیر آنها روی هوا را پیش‌بینی کرد.
ماهواره گوئس ۴ نیز طی مدتی که در جو فعالیت می‌کرد توانست هوا را به روشی دقیق پیش‌بینی کند و به خوبی اطلاعات لازم را ارائه دهد.
