دقایقی بعد از جنایت رژیم صهیونیستی در ضاحیه بیروت، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا گفت که مسیر دیپلماسی هنوز در خاورمیانه امکان‌پذیر است.
این در حالی است که مقام‌های ارتش رژیم صهیونیستی گفته‌اند دست‌کم ۳۰۰ نفر بر اثر حمله امروز در بیروت جانشان را از دست داده‌اند.
در روزهای گذشته، بعد از هر جنایت از سوی رژیم صهیونیستی مقام‌های آمریکایی ابتدا نقش خودشان را در اقدام رژیم انکار کرده و سپس از طرحی برای دیپلماسی و گفت‌وگو رونمایی کرده‌اند.
ارائه طرح آتش‌بس ۲۱ روزه در لبنان از سوی آمریکا و فرانسه یکی از مصادیق همین طرح بوده است.
این طرح بلافاصله بعد از ارائه از سوی «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی رد شد؛ اما مقام‌های آمریکایی و غربی در گفت‌وگوهای بی‌نام و نشان با رسانه‌ها مدعی شدند که اسرائیل قبل از انتشار طرح موافقتش را با آن اعلام کرده بود.
این الگو در جریان مذاکرات آتش‌بس غزه هم بارها تکرار شده. طرحی از سوی آمریکا برای آتش‌بس پیشنهاد می‌شود، اسرائیل آن را نمی‌پذیرد و بعد رسانه‌های غربی اقدام به انتشار گزارش‌هایی درباره جدال‌ها و تنش‌های لفظی بین نتانیاهو و بایدن می‌کنند.
آنچه اما در صحنه‌ای دیگر جدا از این فضاسازی‌های رسانه‌ای در جریان است حمایت بی‌وقفه و بی‌قید و شرط تسلیحاتی، سیاسی و دیپلماتیک ایالات متحده آمریکا از رژیم اسرائیل در میدان عمل است.
بر همین اساس است که بسیاری از تحلیلگران طرح‌های اصطلاحاً دیپلماتیک آمریکا که در بستر جنایات رژیم اسرائیل ارائه می‌شوند را ناشی از نوعی تقسیم کار میان تل‌آویو-واشنگتن ارزیابی می‌کنند.
در این تقسیم کار، صهیونیست‌ها به عنوان «پلیس بد» مسئول انجام اقدامات خرابکارانه و تهدیدهای نظامی و توسل به زور نظامی هستند در حالی که آمریکایی‌ها در نقش «پلیس خوب» وظیفه دعوت به دیپلماسی را بر عهده می‌گیرند.
