فرارو – محسن صالحی‌خواه؛ دانشگاه تهران جای عجیبی است. هم عبدالله رمضان‌زاده، سخنگوی دولت خاتمی را به خود دیده و هم سعید حدادیان که البته نمی‌دانم آنجا چه کار می‌کند. زمانی می‌گفتند اگر در راهرو‌های دانشکده حقوق و علوم سیاسی قدم بزنی، در یک اتاق صادق زیباکلام را می‌بینی و ته راهرو اتاق عباسعلی کدخدایی، سخنگوی سابق شورای نگهبان است. بماند که صادق کوشکی هم در این میان حضور دارد و در راهرو قدم می‌زند، محمدجواد ظریف هم آن گوشه‌ها در دانشکده مطالعات جهان نشسته است. در دانشکده دیگری قدم می‌زنی، یکهو سرما را حس می‌کنی. دنبال موج سرما می‌روی، می‌بینی از شکاف زیر در اتاق دکتر مرندی تئوریسین زمستان سخت اروپا، سوز می‌آید. ورودی دانشگاه تهران، سردر ۵۰ تومانی نیست؛ سوراخ خرگوش و دروازه سرزمین عجایب است.

دکتر فواد ایزدی هم یکی از عجایب دیگر این دانشگاه و همان دانشکده مطالعات جهان محسوب می‌شود. او رب‌النوع حرف‌هایی است که نمی‌گنجد! یادم هست پارسال در جریان میزگرد سیاسی انتخابات چهاردهم به سعید جلیلی گفت چرا آمریکا، اسرائیل و رسانه‌های ضدانقلاب از پیروزی شما ناراحت‌اند؟! یا جای دیگری از جلوی تیر رفتن جوانان صحبت کرد و البته به او یادآوری شد که زمان جنگ ایشان آمریکا تشریف داشتند. اما دلیل پرداخت به فواد عزیز آخرین اظهارنظر اوست و نه حرف‌هایی که قبلاً زده. اگر بخواهم برای هر حرف ایزدی‌جان یک ستون بنویسم، دیگر وقتی برای بقیه سوژه‌ها باقی نمی‌ماند. 

دیروز فیلمی از مصاحبه ایزدی با رسانه خط انرژی منتشر شد که دو بخش مورد توجه در آن بود. ترجیح می‌دهم خودتان ببینید و بعد به پاراگراف بعدی بیایید. 

اول این که من به آزادی بیان فواد غبطه می‌خورم. با این که ۴ سال از فوت و ۹ سال از جایگزینی سیدحسن فیروزآبادی با سرلشکر محمد باقری می‌گذرد، ما هنوز نمی‌توانیم به مرحوم فیروزآبادی بپردازیم! چه برسد بخواهیم به آقای باقری تکه بیاندازیم. دوماً این که ترس کشور‌های جنوب خلیج فارس از ایران، همان دلیلی است که چند دهه قبل دست به دامن آمریکایی‌ها شدند. پس ترس چاره‌ساز نیست. راهکار خروج از این وضعیت، بازنگری در سیاست‌ها، همکاری، تامین منافع مشترک و حفظ بازدارندگی است. 

اما در مورد ادبیات دیپلماتیک توسط مقامات نظامی باید گفت که اصولاً در کشور‌های پیشرفته، نظامی‌ها خیلی صحبت نمی‌کنند. برای سخنرانی از همایش الف به ب نمی‌روند و مدام میکروفون روبرویشان نیست. بنابراین، استاندارد اصلی برای چیزی که آقای ایزدی می‌گوید، تغییر لحن نیست. حرف نزدن است. شما تا حالا دیدید فرمانده لشکر ۲ تفنگداران دریایی آمریکا حرفی بزند؟ فرمانده تیپ ۷۱ نیروی زمینی ارتش چین مستقر در شوجو، استان جیانگ‌سو چطور؟ بنده که ندیدم. اما در حال حاضر همه در تلاش هستند فضای کشور را آرام نگه دارند و در عین نمایش توان رزمی – با رزمایش‌هایی که در چند ماه گذشته برگزار شد – این پیام را منتقل کنند که جمهوری اسلامی دنبال جنگ نیست، اما توان دفاع از خود را دارد. اول این که من از آقای فواد ایزدی عذرخواهی می‌کنم که کار‌های مملکتی را با جنابشان هماهنگ نکردند. دوم این که عباس عراقچی به عنوان دیپلمات ارشد نظام، بار‌ها گفته در صورت اقدام نظامی جمهوری اسلامی با قدرت و فوری واکنش نشان می‌دهد. با همین منطق، بگوییم عباس هم رخت دیپلماسی را بکند و لباس قدیمی‌اش را بپوشد! دکتر ایزدی چیز‌هایی می‌گوید که نمی‌گنجد و به نظر من همه اینها تقصیر دانشگاه تهران است.