هاتفی از گوشه میخانه دوش
گفت ببخشند گنه می بنوش
لطف الهی بکند کار خویش
مژده رحمت برساند سروش
این خرد خام به میخانه بر
تا می لعل آوردش خون به جوش
گر چه وصالش نه به کوشش دهند
هر قدر ای دل که توانی بکوش
لطف خدا بیشتر از جرم ماست
نکته سربسته چه دانی خموش
گوش من و حلقه گیسوی یار
روی من و خاک در می فروش
رندی حافظ نه گناهیست صعب
با کرم پادشه عیب پوش
داور دین شاه شجاع آن که کرد
روح قدس حلقه امرش به گوش
ای ملک العرش مرادش بده
و از خطر چشم بدش دار گوش

تعبیر فال حافظ 14 اردیبهشت 1404

به شدت احساس گناه می کنی و خود را از گناهکاران می دانی، ولی بدان که لطف خدا بیشتر از جرم ماست. از او ناامید مشو و تنها از او یاری بخواه. گرچه هیچ کاری بدون خواست خدا انجام نمی پذیرد، اما همت و تلاش تو نیز لازم است تا بتوانی به مقصود دل خود برسی. مراد خود را از خدا بخواه تا بیابی.

نتیجه تفال به دیوان حافظ

۱- آرزویت را از خداوند طلب کن و دیگر با دوستان بد عهد و فریبکار نشست و برخاست نکن و بر خدا توکل کن. امید به او داشته باش و همین هفته به یکی از مشاهد متبرکه برو و نذر خود را ادا کن تا به زودی آثار آن را ملاحظه کنید.

۲- دلسرد نباش. قیام کن و در خود انقلاب درونی ایجاد کن و با دقت، سرعت عمل، فعالیت و اراده، شاهد مقصود را در آغوش بگیر و به دیگران متکی نباش، بلکه دست به سوی خدای عزو جل دراز کن و از او یاری بخواه. خواهید دید که به مراد خویش می رسید.