به گزارش رکنا، فاطمه کربلایی - بزرگ شدن شکم با افزایش سن یکی از مسائلی است که بسیاری از افراد در دوره‌های مختلف زندگی با آن مواجه می‌شوند. این پدیده تنها به عادات غذایی یا فعالیت بدنی محدود نمی‌شود، بلکه دلایل پیچیده‌تری، از جمله عوامل بیولوژیکی و سلولی، در آن دخیل هستند.

تغییرات ترکیب بدن با گذشت زمان

بر اساس مطالعات جدید، بدن انسان با افزایش سن دچار تغییرات قابل توجهی در ترکیب جسمی می‌شود. از جمله این تغییرات می‌توان به کاهش توده ماهیچه‌ها و افزایش چربی در نواحی مختلف بدن، به‌ویژه در شکم، اشاره کرد. در نهایت این تغییرات سبب تجمع بیشتر چربی در این ناحیه از بدن می‌شوند.

نقش سلول‌های بنیادی در افزایش چربی شکم

تحقیقات اخیر دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس نشان داده است که نوعی خاص از سلول‌های بنیادی، به نام “پری‌آدیپوسیت‌های پیش‌تعریف‌شده” (CP-As)، در میانه عمر فرد فعال شده و تولید سلول‌های چربی جدید را آغاز می‌کنند. این سلول‌ها در دوره جوانی فعالیت محدودی دارند اما با گذشت زمان، فعالیت آنها افزایش یافته و چربی بیشتری در نواحی حساس‌تر بدن تولید می‌کنند.

افزایش فعالیت سلول‌های بنیادی پیر

دکتر تسون وان، نویسنده اصلی تحقیق، توضیح می‌دهد: «پیری باعث فعال شدن نوع جدیدی از سلول‌های بنیادی بالغ می‌شود که به صورت قابل توجهی سلول‌های چربی، به‌ویژه در شکم، تولید می‌کنند.»

آزمایشات صورت گرفته بر روی موش‌ها نشان داد که این فرآیند از طریق مسیر سیگنال‌دهی LIFR (گیرنده عامل مهارکننده لوکمی) انجام می‌شود. محققان بر این باورند که مسدود کردن این مسیر می‌تواند راهی جدید برای مقابله با افزایش وزن ناشی از پیری باشد.

نتایج آزمایشات موش‌ها

زمانی که سلول‌های بنیادی پیر به بدن موش‌های جوان پیوند شدند، فعالیت این سلول‌ها همچنان ادامه داشت و تولید چربی را در بدن موش‌های جوان افزایش داد. این در حالی است که سلول‌های بنیادی جوان در بدن موش‌های پیر همچنان فعالیت محدودی نشان دادند.

کشف مشابه در انسان‌ها

تحلیل سلول‌های انسانی تایید کرد که ترکیبات مشابهی از CP-As در بافت چربی افراد میانسال وجود دارند. بدین ترتیب حتی در صورتی که فرد وزن خود را حفظ کند، پیر شدن می‌تواند به کاهش توده عضلانی و افزایش چربی بدن منجر شود.