به گزارش رکنا، فدراسیون جهانی وزنه برداری در گزارشی به حسین رضازاده که سالها قوی ترین مرد جهان بود، پرداخت. فدراسیون جهانی نوشت: حسین رضازاده در وزنه برداری نمادی از قدرت است و دسته فوق سنگین معمولا با لقب "قوی ترین مردان" در جهان شناخته می شود.

ورزشکارانی که در این دسته می درخشند، اغلب به جایگاه یک ستاره در تاریخ ورزش و کشور خود می رسند. حسین رضازاده از ایران نمونه ای عالی از این اصل است. او که در سال ۱۹۷۸ به دنیا آمد، در اواخر دهه ۱۹۹۰ شروع به درخشش کرد. در بازی های آسیایی ۱۹۹۸ یک مدال برنز کسب کرد، در مسابقات آسیایی ۱۹۹۹ به طلا دست یافت و در همان سال در مسابقات جهانی به مقام سوم رسید.

او در اولین بازی های المپیک خود در سیدنی (استرالیا) در سال ۲۰۰۰ حضور یافت. رضازاده سلطه وزنه برداران روسی - شوروی در دسته سنگین ترین وزن را شکست و با رکورد ۲۱۲.۵ کیلوگرم در یک ضرب، ۲۶۰ کیلوگرم دوضرب و مجموع ۴۷۲.۵ کیلوگرم به طلای المپیک رسید. این موفقیت، نقطه آغاز درخشش های او در دوران حرفه ای اش بود و یک طلای دیگر المپیک در آتن ۲۰۰۴ و چهار قهرمانی جهان از ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۶ به دست آورد. رضازاده همچنین در بازی های آسیایی ۲۰۰۲ و ۲۰۰۶ نیز قهرمان شد.

این قهرمان ایرانی در دوران حرفه ای خود شش رکورد جهانی ثبت کرد که بهترین رکوردهایش شامل ۲۱۳ کیلوگرم در یک ضرب و ۲۶۳.۵ کیلوگرم در دو ضرب بود. در سال ۲۰۰۸، پیش از بازی های المپیک پکن، پزشکانش به او توصیه کردند وزنه برداری را کنار بگذارد و با تصمیمی غیرمنتظره برای هوادارانش، بازنشستگی خود را اعلام کرد.

رضازاده که قهرمانی واقعی برای کشورش بود، بلافاصله به فدراسیون وزنه برداری ایران دعوت شد تا به عنوان مشاور ویژه (سپس مدیر و مربی) فعالیت کند و همچنین فعالیت سیاسی خود را آغاز کرد و به عنوان یکی از اعضای شورای شهر تهران انتخاب شد. رضازاده چهار بار جایزه "ورزشکار سال ایران" را به دست آورد و تنها ورزشکاری است که در کشورش چنین افتخاری را کسب کرده است.