به گزارش خبرآنلاین، خانم سلامت در بیانیه‌ای که در اختیار انصاف نیوز قرار داده، نوشته است:
«من فقط میخواهم زندگی کنم»
چند روز پیش، خبر نگران‌کننده‌ای از درون زندان منتشر شد: تلاش برای خودکشی از سوی امیرحسین مقصودلو، معروف به تتلو. خبری که جامعه را در شوک فرو برد و بار دیگر ما را به یاد این واقعیت انداخت که پشت هر پرونده، انسانی با درد، پشیمانی و امید به آینده وجود دارد.
امیرحسین مقصودلو، در روزهای اخیر، پس از رد درخواست مرخصی و آزادی مشروط و تایید حکم سنگین اعدام، دچار بحران روحی شدیدی شد. شاید در نگاه اول اقدام او به خودکشی، راهی بود به پایان زندگی، ولی از نگاه ما می تواند فریاد یک انسان باشد برای شنیده‌شدن و حق زیستن با کرامت.
او اکنون در شرایط ناپایدار روحی به سر می‌برد. از دوری خانواده و همسرش و حس بی‌عدالتی رنج می‌کشد و بارها با صدایی پر از بغض گفته است:
«من فقط می‌خوام مثل همه عادی زندگی کنم… نه قهرمانم، نه قدیس. فقط یه آدمم که اگر هم اشتباه کرده، بارها توبه کرده و حالا دنبال یه فرصت دوباره‌ست.
سال‌هاست که سعی کرده‌ام به کشورم، به مردمم، به هر شکل ممکن خدمت کنم. گاهی با موسیقی، گاهی با فعالیت‌های اجتماعی، حتی گاهی با رویای حضور در جام جهانی.
اما امروز میخواهم حق حیات، آزادی، جبران اشتباهاتم و حق تشکیل خانواده داشته باشم مثل هر انسان خطاکاری که حتی پیامبر و امامان ما هم در دین عزیزمان این حقوق را برای آنان و توبه کنندگان قائل بوده اند»
او می‌گوید:
«میخواهم یکی از این دو راه برای من انتخاب شود:
یا اجازه بدهید در وطنم باشم و خدمت کنم،
یا من را به هر کشوری که صلاح می‌دانید تبعید کنید و تحت نظارت نگه دارید تا خیالتان از بابت من راحت باشد.
من واقعاً دیگر نمی‌توانم با این وضعیت ادامه حیات بدهم…»
در همین راستا، درخواست رسمی برای تبعید اختیاری یا آزادی مشروط توسط این هنرمند ثبت خواهد شد.
هدف این تصمیم، بازگرداندن آرامش، درمان روانی در کنار همسرش، و حتی طرفدارانش که بخش قابل توجهی از جوانان این سرزمین هستند و فراهم‌کردن حداقلی‌ترین امکان برای بازسازی انسانی است که به اشتباهاتش اعتراف کرده، توبه کرده و حالا فقط فرصت بازگشت به زندگی را می‌خواهد.
این نه فرار است، نه پنهان‌کاری. بلکه راه‌حلی انسانی، قانونی و مسئولانه است برای حفظ جان و کرامت یک شهروند.
تجربه‌ای نزدیک به مرگ، امیر تتلو را دگرگون کرده. او امروز نه دنبال شهرت است، نه هیاهو. تنها خواسته‌اش یک چیز است:
زندگی در کنار خانواده و همسرش برای درمان.
و مگر زندگی، ساده‌ترین و بدیهی‌ترین حق هر انسان نیست؟
با توجه به اینکه پرونده های ایشان ابعاد مختلفی دارد، اینجانب در بخش اعظم این پرونده حضور داشتم و به لطف ایشان و آنچه که موکل حسن رفتار بنده خطاب میکند و اعتماد ایشان به من و به دلیل شناختی که از ایشان پیدا کردم، با لحاظ جوانب وجدانی، حداقل حقوق او یعنی رساندن کلامش و خواسته اش را به جامعه انجام بدهم
بر این اساس هرچند خواسته‌ی او در نگاه اول غیر متعارف باشد ولی من باید وظیفه‌ام را انجام بدهم
۲۳۳۲۳۳
