به گزارش خبرآنلاین، به نقل از یورونیوز، حملونقل الانجی نیازمند کامیونها یا کشتیهایی با تجهیزات ویژه است که تأثیر زیستمحیطی بسیار بیشتری نسبت به خطوط لوله متداول دارند. مطالعهای از دانشگاه کرنل نیویورک نشان داده که ردپای کربنی الانجی حدود ۳۳ درصد بیشتر از زغالسنگ است.
نویسنده این پژوهش، رابرت هاوارت، میگوید: «تقریباً نیمی از اثرات زیستمحیطی الانجی مربوط به گازهای متان و دیاکسید کربنی است که در مراحل مختلف مثل استخراج، پردازش، حملونقل و ذخیرهسازی آزاد میشوند.»
برای اینکه این گاز قابل حمل باشد، باید تا دمای منفی ۱۶۲ درجه سانتیگراد سرد شود تا حجمش حدود ۶۰۰ برابر کمتر شود. بعد از رسیدن به مقصد هم باید دوباره به حالت گاز طبیعی برگردد و همه این مراحل هزینهبر است. بنابراین الانجی نهتنها گرانتر است، بلکه از نظر زیستمحیطی هم محل تردید است.
آژانس بینالمللی انرژی (IEA) اعلام کرده که ردپای کربنی الانجی حدود ۶۷ درصد بیشتر از گاز خط لوله است یا بهطور دقیقتر، ۲۰ گرم دیاکسید کربن ( CO₂) برای هر مگاژول در برابر ۱۲ گرم برای گاز لولهای.
۵۸۵۸