به گزارش همشهری آنلاین؛ رهبر معظم انقلاب اسلامی، چندی پیش در دیدار مسئولین دستگاه قضا، با ستایش وحدت ایجاد شده در جامعه خواستار حفظ آن در آینده شدند.
ایشان با اشاره به حضور چهره‌های گوناگون در تلویزیون در دوران جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، تاکید کردند: «این افراد، همه با جهت‌گیری‌های سیاسی گوناگون، با جهت‌گیری‌های سیاسیِ گاهی متقابل، با وزن مذهبی کاملاً متفاوت، در کنار هم ایستادند و این وحدت بزرگ را، این اتحاد عظیم ملی را به وجود آوردند».
حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، با اشاره به وظیفه همه اقشار برای حفظ وحدت در جامعه تصریح کردند: «حرف من این است که این را حفظ کنید؛ همه این را نگه دارند؛ روزنامه‌نگار یک جور، قاضی یک جور، مسئول دولتی یک جور، روحانی یک جور، امام جمعه یک جور. هر کسی یک وظیفه‌ای دارد در قبال این حالت؛ این را نگه دارند».
کج‌اندیشی در دوران یگانگی
با وجود این تصریحات، متاسفانه بعضاً شاهد برخی کج‌اندیشی‌ها در میان معدود نیروها و جریاناتی هستیم که تصورشان از ایران، همچنان، تصور پیشاجنگی است.
با اینکه صورت‌‍بندی اجتماعی و سیاسی ایران پس از جنگ تحمیلی اخیر دچار دگرگونی عظیم شد و بسیاری از خطوط و نسبت‌بندی‌های سابق تغییر کردند، برخی نیروها همچنان در عوالم گذشته به سر می‌برند و تصورشان از امر سیاسی، کمافی‌سابق یک تصور و درک حداقلی است.
در همین باره اخیراً شاهد بودیم که یک هیات مذهبی، به علت دعوت از یک سخنران ویژه، مورد آماج حملات برخی نیروهای متصف به صف انقلابی‌گری قرار گرفت.
در فقره دیگری می‌بینیم که ماموریت ویژه علی لاریجانی در روسیه و دیدارش با رئیس‌جمهور این کشور، مورد برداشت‌های خط و جناحی نازل قرار گرفته است.
حتی شهادت فرماندهان عالی‌رتبه نظامی در تجاوز صهیونیست‌ها، در عین ناباوری، موجب بروز برخی صف‌بندی‌های سیاسی از سوی کوته‌نظران شد. این درحالیست که تشییع پیکر این شهدا و اساساً نفس حضور این عزیزان در میان ما، ذاتاً موجب افزایش وحدت در جامعه ما می‌شود و تنزلِ شان ایشان به برخی دعواهای سخیف، دون شان مقام شامخ شهید است.
اقلیتِ محضِ وحدت‌شکن
چنانچه نیروهای غربگرا و مخالف انقلابی‌گری، ساز ناکوک بزنند و بر طبل اختلاف بکوبند، جای تعجب چندانی ندارد لیکن اینکه نیروهای موسوم به انقلابی‌گری، بدون درک شرایط کشور و با تقدم‌بخشیدن به منافع جناحی، وحدت را قربانی می‌سازند، بسیار جای تاسف دارد که لازم است در این رویکرد تجدیدنظر اساسی صورت بگیرد.
ناگفته پیداست که این نیروهایِ بیگانه با وحدت، قطعاً در جبهه انقلاب در اقلیت محض به سر می‌برند و قاطبه انقلابیون، چنان میکنند که مراد نظر دارد.
