داده‌های منتشرشده توسط تیم تلسکوپ اطلس (ATLAS) نیز نشان می‌دهد پراکندگی نور اطراف این جرم از اواخر مارس ۲۰۲۵ روندی غیرعادی داشته است؛ ابتدا تحت‌تأثیر گرد و غبار سطحی قرمز رنگ و سپس با آزاد شدن دانه‌های یخی کوچک و درخشان. این تغییر، کدر بودن هاله اطراف جرم را دگرگون کرده است.

تصاویر تلسکوپ فضایی هابل در ژوئیه و داده‌های تلسکوپ جیمز وب و مأموریت SPHEREx در ماه اوت نشان داده‌اند که گازهای اطراف این جرم عمدتاً از دی‌اکسیدکربن (۸۷ درصد) تشکیل شده است؛ در کنار مقادیری منوکسیدکربن و آب. این ترکیب شیمیایی به‌همراه مدار منحصربه‌فرد آن در صفحه منظومه شمسی، ۳I/ATLAS را به جرمی «غیرمعمول» نسبت به دنباله‌دارهای شناخته‌شده تبدیل کرده است.

این جرم، سومین مهمان میان‌ستاره‌ای پس از اوموآموآ (۲۰۱۷) و بوریسوف (۲۰۱۹) محسوب می‌شود. برخلاف اوموآموآ که تبخیر و دنباله‌ای نداشت و بوریسوف که رفتاری شبیه دنباله‌دارهای عادی نشان داد، ۳I/ATLAS ترکیبی از ویژگی‌های عجیب و ناشناخته را به نمایش گذاشته است.

اخترشناسان تأکید دارند که مطالعه چنین اجرامی می‌تواند سرنخ‌های تازه‌ای درباره ترکیب مواد میان‌ستاره‌ای و تاریخچه شکل‌گیری منظومه‌های سیاره‌ای ارائه کند. تغییر رنگ اخیر، بار دیگر نگاه‌ها را به این جرم مرموز جلب کرده و پرسش‌های تازه‌ای را درباره ماهیت آن پیش روی جامعه علمی قرار داده است.