به گزارش مشرق، رافائل گروسی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی برای حضور در رأس معادلات اجرایی سازمان ملل متحد روزشماری می‌کند. با نزدیک شدن پایان کار آنتونیو گوترش، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی رافائل گروسی نامزدی خود را برای تصدی این جایگاه اعلام کرده است.
دوره آنتونیو گوترش، دبیرکل فعلی این سازمان جهانی، در ۳۱ دسامبر ۲۰۲۶ به پایان می‌رسد. پیش‌بینی می‌شود که شورای امنیت سازمان ملل در همان سال، نامزد تصدی این سمت را معرفی کند که از اول ژانویه ۲۰۲۷ کار خود را آغاز خواهد کرد. به این ترتیب احتمال دارد رافائل گروسی از ژانویه ۲۰۲۷ میلادی (حدود ۱۵ ماه دیگر) رسماً در رأس سازمان ملل متحد قرار گیرد. به نظر می‌رسد آمریکا و دو کشور اروپایی عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد یعنی انگلیس و فرانسه نه‌تنها مخالفتی با حضور گروسی در این مسند ندارند، بلکه در پشت پرده و حتی به صورت آشکار در خصوص تحقق این موضوع تلاش می‌کنند.
گروسی همراه‌ترین دیپلمات آژانس بین المللی انرژی اتمی با سیاست‌های آمریکا، اتحادیه اروپا و رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود. نقطه اوج بازی گروسی در زمین واشنگتن، تل‌آویو و بروکسل را در مواجهه سلبی و مطلق وی با پرونده هسته‌ای کشورمان مشاهده کردیم.
گروسی در توجیه اعلام نامزدی خود برای دبیرکلی سازمان ملل متحد مدعی شده است که نظام بین‌الملل اکنون در شرایط دشواری به سر می‌برد و او (گروسی) وظیفه دارد از توانایی خود برای حل منازعات مزمن و حاد کنونی در جهان استفاده کند.
اما سوال اصلی اینجاست که شخص گروسی به‌عنوان یک مدیر کل ناکارآمد، وابسته و سیاست‌زده در آژانس بین المللی انرژی اتمی چه نقشی در تشدید همین منازعات دارد؟ گروسی از بحرانی سخن می‌گوید که خود در خلق، تثبیت و گسترش آن دست داشته است. البته سازمان ملل متحد پس از جنگ جهانی دوم به جای تبدیل شدن به نهاد ثبات‌بخش به نظام بین‌الملل، به بازوی حقوقی جریان سلطه در قبال تحولات جهانی مبدل شده است.
نقطه اوج سخنان گروسی زمانی است که وی وقیحانه مدعی تحقق صلح جهانی در صورت حضور خود در مسند دبیرکلی سازمان ملل متحد شده است! گروسی بر تعهد خود به گفت‌وگو «با همه» و «میانجی قابل قبول برای همگان» بودن تأکید کرده است بدون آنکه به نقش مخرب خود در جلوگیری از حل و فصل پرونده هسته‌ای ایران یا سکوت وقیحانه و جنایتکارانه خود در همراهی مطلق با تهدیدات هسته‌ای رژیم صهیونیستی کم‌ترین اشاره‌ای کند.
اتفاقاً پُست دبیرکلی سازمان ملل متحد (با توجه به ساختار کنونی سازمان ملل متحد) کاملاً لایق فرد معلوم‌الحالی مانند گروسی است! سکان سازمانی که دبیرکل کنونی آن پس از شهادت مظلومانه بیش از ۶۳ هزار فلسطینی در نوار غزه از ترس صهیونیست‌ها واژه "نسل‌کشی" را در قبال این جنایت مطلق به‌کار نمی‌برد، همان بهتر که در اختیار مهره بازی واشنگتن و تل‌آویو یعنی رافائل گروسی قرار گیرد! واقعاً فردی حتی با کم‌ترین درجه از وجدان انسانی و دغدغه‌مندی در قبال ابناء بشر حیف است در رأس معادلات قدرت در این سازمان حضور یابد.
