به گزارش همشهری آنلاین، دکتر علیرضا سلیمی، رئیس انجمن بیهوشی ایران با هشدار نسبت به تاسیس مراکز آموزشی غیرانتفاعی پزشکی در کشور گفت: ظرفیتهای رشته پزشکی بدون در نظرگیری امکانات موجود و ارتقای کیفیت آموزشی افزایش یافته است اما دانشجویان پزشکی به دلیل پایین بودن تعرفههای پزشکی رغبتی برای ورود به رشته های تخصصی ندارند. به همین دلیل بحران کمبود پزشک متخصص را پیش رو داریم. در این شرایط تاسیس مراکز آموزشی غیرانتفاعی پزشکی علاوه بر نداشتن توجیه منطقی، به دلیل نداشتن امکان نظارت کامل بر آنها، بازی با جان مردم بوده و کمکی هم به رفع بحران کمبود پزشک متخصص نخواهد کرد.
سلیمی ادامه داد: پزشکان جوان رغبتی برای ادامه تحصیل در رشتههای پزشکی نداشته و صندلیهای دستیاری تخصصی و فوقتخصصی کشور خالی مانده است. جامعه پزشکی بارها خواستار توجه به این مساله از سوی مسئولان امر شده اما به جای توجه به این نقیصه و بحران کمبود پزشک متخصص، بحث ایجاد ظرفیت جدید چه در دانشکدههای پزشکی کنونی کشور و چه به شکل تاسیس مراکز آموزشی غیر انتفاعی پزشکی مطرح میشود.
او تاکید کرد: پزشکان عمومی پس از فارغ التحصیلی برای حضور در رشتههای تخصصی مانند بیهوشی، اطفال، داخلی، طب اورژانس و برخی رشته های جراحی که مورد نیاز کشور است، تمایلی ندارند، پذیرش دانشجوی جدید در مقطع پزشکی عمومی آن هم توسط بخش خصوصی به شرایط نابسامان پزشکی کشور کمکی نخواهد کرد.
مطمئن نیستیم که همینها هم بمانند
سلیمی با تاکید بر اینکه اگر دانشگاههای غیرانتفاعی پزشکی همین امروز هم آغاز به کار کنند ۷ سال دیگر قرار است، فارغ التحصیلان آنها وارد جامعه شوند، عنوان کرد: این در حالی است که اصلا اطمینانی وجود ندارد که این افراد در ایران بمانند و مهاجرت نکنند. از سوی دیگر در صورت ماندن در کشور هم آیا تمایلی برای شرکت در رشتههای تخصصی داشته باشند یا خیر؟
این متخصص بیهوشی ادامه داد: بارها بحث افزایش ظرفیتهای پزشکی طی مکاتباتی از سوی جامعه پزشکی مورد اعتراض قرار گرفته است. ما معتقدیم این روش غلط است، چون دانشجویان و فارغ التحصیلان این رشته دارای مشکلاتی در زمینه تعرفهها هستند اما بهای واقعی به آن داده نمیشود. به همین دلیل یا با مهاجرت آنها مواجهیم یا اگر در ایران هستند، تمایلی به کار تماموقت ندارند. در چنین فضایی افزایش ظرفیت دانشجویان پزشکی در مقطع عمومی مثل ریختن آب به داخل یک ظرف سوراخ است.
او معتقد است تصمیمگیرندگان در حوزه پزشکی به جای تاسیس مراکز آموزشی غیرانتفاعی خصوصی به فکر افزایش جذابیت در رشتههای تخصصی به ویژه رشتههای با تقاضای پایینتر مثل بیهوشی، داخلی و طب اورژانس باشند. یعنی با افزایش تعرفهها، درآمد پزشکان متخصص در این رشتهها را حداقل به ارقامی نزدیک به کشورهای منطقه برسانند.
رئیس انجمن بیهوشی با تاکید بر این که همین حالا هم دانشگاههای کشور به ویژه دانشکدههای پزشکی دست به گریبان مشکلات مختلفی هستند، عنوان کرد: نظارت بر کیفیت این دانشگاهها امروزه به طور جدی مورد سوال است. به نظر میرسد که کیفیت آموزشی در بسیاری از موارد فدای کمیت (افزایش تعداد دانشجویان) شده است. از سوی دیگر در کنار بیتوجهی به مسایل علمی، بخش عمدهای از زیرساختها سالهاست که بروزرسانی نشده و بسیاری از تسهیلات و امکانات رفاهی هم وجود ندارد.
به گفته سلیمی، دانشگاهها محلی برای آموزش و پیشرفت کشور هستند و اولویت اصلاحات در حوزه آموزش پزشکی باید با دانشگاههای موجود کشور باشد تا اینکه بتوانند به حداقل استاندارد قابل قبول برسند.
گره کور بر مشکلات
سلیمی در ادامه تاکید کرد: هر چند در کشورهای پیشرفته دنیا آموزش پزشکی در بخش غیردولتی وجود دارد، اما این سیستم یک مسیر تکاملی را طی کرده است. این در حالی است که در ایران دانشگاههای مادر و با قدمت نزدیک یک صد سال به دلیل طی نکردن مراحل تکامل و اعتماد، هنوز حتی اجازه گرفتن یک دانشجو یا هیات علمی را به طور مستقل ندارند. خروجی آن هم باعث شده که ورودی دانشگاهها هنوز به صورت کنکور سراسری باشد. به همین دلیل با توجه به سیستم کنونی آموزش پزشکی در کشور، تاسیس مراکز آموزشی غیر انتفاعی پزشکی به هیچ وجه میسر نبوده، نیاز به مقدمات و پیش نیازهایی دارد.
او تاکید کرد: تاسیس این مراکز در شرایط کنونی، کور کردن گره مشکلاتی است که در حال حاضر در حوزه پزشکی در کشور وجود دارد. از سوی دیگر مطرح کردن طرح تاسیس مراکز غیرانتفاعی پزشکی در شرایط فعلی جامعه که مشکلات اقتصادی جدی روی دانشگاهها سایه انداخته و دانشکدههای پزشکی به دلیل کمبود بودجه فاقد بسیاری از حداقلها هستند، اقدامی نابخردانه به نظر میرسد.
نقض عدالت تحصیلی
به گفته رئیس انجمن بیهوشی برخلاف عنوان مراکز آموزشی غیرانتفاعی پزشکی به نظر میرسد، یکی از انگیزهها برای تاسیس این مراکز بحث انتفاع بوده، کلمه «غیر انتفاعی» در اینجا گمراه کننده است.
سلیمی در توضیح بیشتر بیان کرد: در صورت تاسیس این مراکز به طور قطع به جای مردم، افراد متمول و مرفه منتفع شده و عدالت آموزشی زیر سوال خواهد رفت. چون افراد کمتر برخوردار و با استعداد و نوابغی که در روستاها با خانوادههای تنگدست زندگی میکنند، باز هم از یک امتیاز اجتماعی بیبهره خواهند بود.