دانشمندان در تحقیق جدیدی مدعی شدهاند که درمانهای رفتاری و روانشناختی ممکن است مؤثرترین گام اولیه برای درمان سندرم روده تحریکپذیر (IBS) باشد.
بهگزارش ایندیپندنت، سندرم روده تحریکپذیر یکی از شایعترین اختلالات گوارشی است که با علائمی مانند نفخ، اسهال و درد مکرر شکمی شناخته میشود. استرس، تغذیه و تغییرات هورمونی از عوامل اصلی بروز یا تشدید این بیماری محسوب میشوند.
درحالحاضر درمان قطعی برای IBS وجود ندارد. پزشکان معمولاً توصیه میکنند بیماران با اصلاح رژیم غذایی، تغییر سبک زندگی و در مواردی مصرف داروهای ملین، علائم خود را کنترل کنند؛ اما در بسیاری از موارد، این روشها بهتنهایی کافی نیستند و نشانهها ادامه پیدا میکنند.
تحقیقات قبلی نشان داده بودند که استرس، بیخوابی و اضطراب نقش مهمی در شدت علائم دارند، و درمانهایی مانند مشاوره روانشناختی میتوانند با کاهش اضطراب و اصلاح الگوهای فکری، درد و ناراحتی را کاهش دهند. اکنون مطالعهای که در نشریه لنست منتشر شده، تأیید میکند که درمانهای متمرکز بر سلامت روان، از جمله رفتاردرمانی شناختی (CBT)، میتوانند در بهبود IBS نقش مؤثری داشته باشند.
محققان در این پژوهش، دادههای 67 کارآزمایی بالینی که شامل بیش از 7000 شرکتکننده میشد را بررسی کردهاند. در این کارآزماییها، اثر درمانهای رفتاری چهار تا دوازده هفتهای در گروههای اصلی و گروههای کنترلی مقایسه شد که تنها توصیههای تغذیهای یا داروهای ملین دریافت کرده بودند.
نتایج تحقیق نشان داد که درمانهای رفتاری، بهویژه درمانهایی که بر ارتباط «مغز و روده» تمرکز دارند، در کاهش علائم کلی IBS مؤثر هستند. به گفته نویسندگان مقاله:
«چندین نوع درمان رفتاری در کاهش علائم کلی IBS مؤثر هستند، اما شواهد قویتر درباره آن دسته از درمانهایی وجود دارد که بر تعامل مغز و روده تمرکز دارند.»
بااینحال، پژوهشگران تأکید کردهاند که برای بهروزرسانی دستورالعملهای مربوط به درمان IBS، باید مطالعات بیشتری انجام شود تا مستقیماً اثربخشی انواع مختلف درمانهای رفتاری را با روشهای استاندارد مقایسه کنند.