این نشریه انگلیسی با اشاره به شهدای به جا مانده از حملات رژیم صهیونیستی پس از برقراری آتش بس، افزود: این روند ادامه دارد. از زمان آتش‌بس، بیش از 300 نفر کشته و تقریباً 1000 نفر زخمی شده‌اند. این اعداد افزایش خواهند یافت. تغییر واقعی این است که آتش‌بس توجه و بررسی جهانی (به مساله غزه) را کاهش داده است.

در این یادداشت به قلم «نسرین مالک» آمده است: در همین حال، طرح در حال ظهور اسرائیل آشکارتر می‌شود: سلطه خونین نه تنها در غزه، بلکه در سراسر فلسطین و منطقه وسیع‌تر. 

آنیس کالامارد، دبیرکل عفو بین‌الملل، این دوره پس از آتش‌بس را «توهم خطرناکی مبنی بر اینکه زندگی در غزه به حالت عادی بازمی‌گردد» توصیف کرد. او گفت: مقام‌های اسرائیلی حملات را کاهش داده‌اند و اجازه ورود برخی کمک‌ها به غزه را داده‌اند، اما نباید فریب خورد. نسل‌کشی اسرائیل تمام نشده است. 

نسرین مالک تاکید کرد: مقامات اسرائیلی مردم غزه را در برزخی دردناک نگه می‌دارند، به مجازات جمعی ادامه می‌دهند، از ظهور شرایط برای یک زندگی عادی جلوگیری می‌کنند و اسرائیل را به عنوان تنها ارباب غیرپاسخگو، با قدرت نامحدود بر مردم این سرزمین، تثبیت می‌کنند.

وی در این یادداشت خاطرنشان کرد: غزه نقطه حساس گسترش امپریالیسم اسرائیل است، گسترشی که تا کرانه باختری و فراتر از آن امتداد دارد. در سرزمین‌های اشغالی کرانه باختری، سرکوب همچنان به محاصره کامل نظامی تبدیل می‌شود. ده‌ها هزار فلسطینی امسال از خانه‌های خود بیرون رانده شده‌اند، الگویی که دیده‌بان حقوق بشر آن را معادل «جنایات جنگی، جنایات علیه بشریت و پاکسازی قومی... که باید مورد تحقیق و پیگرد قانونی قرار گیرد» توصیف کرد.

نویسنده گاردین معتقد است: با این حال، پارامترهای دستور اسرائیل برای حمله، کشتن و تصرف زمین همچنان در حال گسترش است. هفته گذشته، نیروهای اسرائیلی حمله زمینی را در جنوب سوریه آغاز کردند و 13 سوری، از جمله کودکان را کشتند. ارتش اسرائیل از ارائه اطلاعات در مورد گروهی که ادعا می‌کرد در این حمله هدف قرار داده است، خودداری کرد. این ارتش حق خود را برای ورود به خاک سوریه محفوظ می‌دارد، همانطور که از زمان حمله و اشغال منطقه حائل و سایر بخش‌های جنوب سوریه، چندین بار این کار را انجام داده است.

مالک در ادامه نوشت: از زمان انجام این کار، نیروهای اسرائیلی توسط دیده‌بان حقوق بشر متهم به اعمال سیاست‌های استعماری مشاهده شده در سرزمین‌های فلسطینی شده‌اند: آوارگی اجباری، تصرف خانه‌ها، تخریب، قطع معیشت و انتقال غیرقانونی بازداشت‌شدگان سوری به اسرائیل. اسرائیل قصد دارد حضور خود را به طور نامحدود حفظ کند.

وی در مورد اوضاع لبنان نوشت: در لبنان 64 هزار نفر هنوز پس از جنگ سال گذشته از خانه‌های خود آواره هستند و حملات اسرائیل در آنجا تشدید شده است. با وجود مذاکرات صلح در نوامبر گذشته، اسرائیل تقریبا روزانه در خاک لبنان بمباران انجام داده است. آخرین مورد همین هفته گذشته بود. اسرائیل همچنان پنج نقطه دیدبانی را اشغال می‌کند و از آنجا به اهدافی که ادعا می‌کند با حزب‌الله مرتبط هستند، حمله می‌کند.

در یادداشت مالک در گاردین تاکید شده است: در این غوغا، غیرنظامیان بار دیگر از سرزمین‌های خود بیرون رانده می‌شوند، در برابر حملات نظامی اسرائیل آسیب‌پذیر هستند و اساساً تحت نوعی حاکمیت فوق‌العاده اسرائیل قرار دارند. طبق گزارش اخیر نیویورک تایمز، «وضعیت لبنان نمونه‌ای قانع‌کننده از خاورمیانه جدیدی را ارائه می‌دهد که در آن اسرائیل تقریبا همه جا حاضر است».

نویسنده در پایان با طرح این سوال‌ها که «این آتش‌بس‌ها چه نوع آتش‌بس‌هایی هستند؟» و «این چه نوع وضع موجودی است؟» نوشت: پاسخ، پاسخی نامعلوم است، پاسخی که در طول آن هیچ ذهن عاقلی نمی‌تواند انتظار تحقق هیچ نوع صلحی را، چه در فلسطین و چه در خاورمیانه‌ی وسیع‌تر، داشته باشد.

وی افزود: دلالان و ذینفعان و دیپلمات‌ها ممکن است زبان آتش‌بس‌های مرحله‌ای و طرح‌های بازسازی را تکرار کنند، اما واقعیت این است که اینها برنامه‌هایی برای آینده‌ای هستند که هرگز پدیدار نخواهد شد، مگر اینکه اقدامات غیرقانونی اسرائیل در سرزمین‌هایی که هیچ حق قانونی بر آنها ندارد، پایان یابد. این توهم خطرناک که زندگی در حال بازگشت به حالت عادی است، نه تنها در غزه، بلکه در سراسر فلسطین و منطقه‌ی وسیع‌تر نیز صدق می‌کند. این توهم به زودی فرو خواهد پاشید.