مخترع: الکساندر فلمینگ

 

سال اختراع: ۱۹۲۸

 

چه اتفاقی رخ داد: الکساندر فلمینگ در میانه‌ آزمایشی بر روی باکتری‌ها کار خود را رها کرد و به مرخصی رفت. او که مرد شلخته‌ای بود، یک ظرف کشت میکروب را همان‌طور کثیف در سینک آزمایشگاه رها کرد و رفت.

 

کشف بزرگ: فلمینگ وقتی بازگشت، متوجه شد که باکتری‌ها سراسر ظرف را گرفته بودند، جز جایی که مقداری کپک زده بود.

 

نتیجه: این کشف به دو چیز انجامید: نخست، ساخت پنی‌سیلین و دوم، استخدام یک خدمتکار از سوی فلمینگ!

 

 

 

 

مخترع: هوراس ولز

 

سال اختراع: ۱۸۴۴

 

چه اتفاقی رخ داد: نیتروس اکسید یا همان گاز خنده در دوران شکوفایی آن چیزی بیشتر از وسیله‌ای برای سرگرمی نبود، زیرا کاری می‌کرد که آدم‌ها مانند کفتار زوزه بکشند؛ اما دوست هوراس ولز که یک دندانپزشک بود، در یک نمایش زنده درباره‌ اثرات گاز خنده در استنشاق این گاز زیاده‌روی کرد و پای خود را برید!

 

کشف بزرگ: دوست ولز متوجه نشد به خود صدمه زده بود.

 

نتیجه: نیتروس اکسید، نخستین‌بار به‌عنوان روش بی‌حسی مورد استفاده قرار گرفت.

 

 

 

 

مخترع: پرسی اسپنسر

 

سال اختراع: ۱۹۴۶

 

چه اتفاقی رخ داد: با پایان جنگ جهانی دوم، پرسی اسپنسر که مهندس شرکت ریتیان، یکی از بزرگترین تولیدکنندگان تجهیزات نظامی آمریکا و بزرگترین تولیدکننده موشک‌های هدایت شونده در دنیا بود، به دنبال آن بود تا کاربرد‌های دیگری برای لامپ‌های موج تولیدی این شرکت پیدا کند، لامپ‌هایی که ریزموج‌های سیستم‌های رادار به‌وسیله آن‌ها تولید می‌شد.

 

یک روز که اسپنسر کنار این دستگاه ایستاده بود، شکلاتی که در جیب او بود، آب شد.

 

کشف بزرگ: لامپ موج روی ذرت، اثر بهتری داشت.

 

نتیجه: ارویل ردنباچر، بنیان‌گذار یک شرکت پاپکورن با همین نام، ثروتمند شد.

 

 

 

 

 

مخترعان: دانشمندان شرکت فایزر

 

سال اختراع: ۱۹۹۲

 

چه اتفاقی رخ داد: دهکده‌ کوچکی در ولز، محل انجام آزمایشی درباره‌ یک قرص بود که جهت مقابله با بیماری آنژین ساخته شده بود؛ اما این قرص، موفقیت کم در مبارزه با این بیماری داشت.

 

کشف بزرگ: این قرص گرچه بی‌تأثیر بود، اما مردان شرکت‌کننده در این پژوهش، استفاده از آن را ترک نکردند.

 

نتیجه: دانشمندان، رویکرد خود را تغییر دادند و این دارو (به نام ویاگرا) را جهت کاربرد کاملاً متفاوتی به بازار عرضه کردند.

 

 

 

 

 

مخترع: توماس آدامز

 

سال اختراع: ۱۸۷۰

 

چه اتفاقی رخ داد: آدامز در حال آزمایش بر روی چیکل، صمغ درختی در آمریکایی جنوبی، بود و می‌خواست ببیند که آیا می‌توان آن را جایگزین لاستیک کرد؟ بعد از شکست‌های فراوان، آدامز که ناامید شده بود، یک تکه از صمغ را داخل دهان خود گذاشت.

 

کشف بزرگ: از آن خوشش آمد!

 

نتیجه: آدامز نیویورک نامبر وان، نخستین آدامسی در دنیا بود که به تولید انبوه رسید.

 

 

 

 

 

مخترعان: آلستر و جین کارترز

 

سال: ۱۹۸۷

 

چه اتفاقی رخ داد: این زوج مقدار اندکی از یک سم کشنده را جهت درمان انقباضات پلکی افراد لوچ و دیگر اختلالات مربوط به ماهیچه چشم به کار گرفته بودند که متوجه عارضه جانبی جالب این سم شدند.

 

کشف بزرگ: چین و چروک‌ها به طرز معجزه‌آسا ناپدید شدند.

 

نتیجه: به لطف بوتاکس، چهره‌ بی‌حالت، طرفداران زیادی در دنیا پیدا کرد.

 

 

 

 

 

مخترع: ویلیام پرکین

 

سال اختراع: ۱۸۵۶

 

چه اتفاقی رخ داد: پرکین، قصد داشت که درمانی برای یکی از مرگبارترین بیماری‌های دنیا یعنی مالاریا پیدا کند.

 

کشف بزرگ: پرکین، سعی داشت داروی ضد مالاریا را در آزمایشگاه خود شبیه‌سازی کند که به جای آن سهواً رنگ ارغوانی را کشف کرد.

 

نتیجه: پرکین، مالاریا را فراموش کرد و از راه فروش این رنگ ترکیبی، پول بسیار به‌دست آورد.