یک روانشناس در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما گفت: یک معنای تضرع شب زنده داران در شب قدر شرمندگی است. شرمندگی از داشتن خدایی که انقدر مهربان است و بنده‌ای که انقدر گنهکار و غافل از خوبی پروردگارش. معنای دوم اشک هایمان هم اشتیاق و شوق از داشتن چنین خدایی است که بی چشمداشت می‌بخشد.
سید مجتبی حورایی اضافه می‌کند: اینکه ما با خودمان فکر می‌کنیم این چه خدایی است که با اینکه من انقدر بدی کردم باز ماه رمضان و شب قدر را قرار داده و گفته است " بیا تا من تو را ببخشم! " این چه خدایی است که انقدر مهربان است که خودش دروازه رحمتش را باز کرده و این شرایط را برای ما قرار داده است! این خودش در وجودمان ایجاد امید و انگیزه می‌کند برای اصلاح خودمان و ساختن شخصیتی کامل‌تر و بی نقص‌تر در خودمان.
این روانشناس توضیح می‌دهد: نکته مهم این است که این گریه، گریه افسردگی نیست که بگوییم کسالت و رخوت به همراه دارد؛ گریه‌ای است که احساس سبکی برای ما دارد. گریه عذرخواهی است و نتیجه اش این است که احساس می‌کنیم باری را بر زمین گذاشته ایم.
دکتر حورایی در پایان شب قدر را شب شروع روز‌هایی تازه برای خوب بودن و از نو ساختن توصیف و توصیه کرد: از بعد روانشناسی هم اگر بخواهیم تاثیر این شب را در روح و روان افراد بررسی کنیم باید بگوییم شب فوق العاده مهم و ارزشمند و بهترین تجویز برای سلامت روح و روان افراد است.
