ابرهای گردوغباری که در این تصویر تلسکوپی مشاهده می‌کنید، از یک میدان سرشار از ستاره در نزدیکی مرز شمالی صورت فلکی اکلیل جنوبی (تاج جنوبی) عبور می‌کنند.

در تصویر امروز ناسا چه می‌بینیم؟

قسمتی از یک مجموعه ابر مولکولی وسیع که در این منطقه‌ ستاره‌سازی واقع است، تنها 500 سال نوری از ما فاصله دارد. این فاصله حدود یک سوم فاصله‌ زایشگاه ستاره‌ای معروف سحابی جبار است. این قاب دو درجه‌ای، منطقه‌ای با وسعت 15 سال نوری را در بر می‌گیرد. ابرهای غبار‌آلود، نور ستاره‌های دورتر راه شیری را مسدود کرده و ستارگان درحال شکل‌گیری را از دید پنهان می‌کنند.

سحابی بزرگ تاریک Bernes 157 در سمت چپ دیده می‌شود. در سمت راست آن گروهی از سحابی‌های بازتابی زیبا به نام‌های NGC 6726 ،NGC 6727 ،NGC 6729 و IC 4812 قرار دارند. رنگ آبی این سحابی‌ها ناشی از نور ستاره‌های داغی است که توسط غبار کیهانی بازتاب می‌شود.

NGC 6729 که متراکم‌تر است، ستاره‌ی متغیر جوان «آر تاج جنوبی» (R Coronae Australis) را احاطه کرده است. درست در زیر آن، قوس‌ها و حلقه‌های رشته‌ای وجود دارند که به عنوان اجرام «هربینگ-هارو» (Herbig Haro objects) شناخته می‌شوند. دلیل وجود اجرام هربینگ-هارو، ستاره‌های فعال تازه متولد شده است. در قلب این منطقه، یکی از نزدیک‌ترین و فعال‌ترین مناطق ستاره‌سازی به نام «خوشه‌ی تاج» (Coronet Cluster) قرار دارد.