به گزارش بهداشت نیوز، در پژوهش های اخیر تأثیر زمان نگاه کردن به صفحه های نمایشگر از جمله میزان زمانی که کودکان برای تماشای تلویزیون، بازی‌های ویدیویی و استفاده از تلفن‌های همراه، تبلت‌ها و سایر دستگاه‌های الکترونیکی می‌ گذرانند به خوبی بررسی شده و این زمان مضر تلقی شده است.

در مطالعه جدید، محققان دانشگاه توهوکو در ژاپن بررسی کردند که آیا استفاده از صفحه نمایشگر در یک سالگی بر رشد آینده، به ویژه در زمینه های ارتباطی، مهارت های حرکتی، حل مسئله و مهارت های فردی و اجتماعی تأثیر می گذارد یا خیر.

محققان ۷۰۹۷ مادر و کودک را انتخاب کرده و با استفاده از یک پرسشنامه، مدت زمان نمایش کودکان در یک سالگی ارزیابی شد. هنگامی که کودکان دو و چهار ساله بودند، عملکرد رشدی آنها با استفاده از پرسشنامه و یک ابزار غربالگری رشدی و اجتماعی-عاطفی برای کودکان بین تولد تا شش سالگی ارزیابی شد.

از نظر قرار گرفتن در معرض نمایشگر در روز، اکثریت کودکان کمتر از یک ساعت زمان داشته و تنها ۴٫۱ درصد از کودکان چهار ساعت یا بیشتر در روز داشتند. پس از تعدیل متغیرهای مستقل، محققان ارتباطی را بین زمان نگاه کردن به صفحه نمایشگر در یک سالگی و خطر بیشتر تاخیر رشد در دو سالگی در حوزه‌های ارتباطی، حرکتی ظریف، حل مسئله و مهارت‌های فردی و اجتماعی مشاهده کردند. در چهار سالگی، بین تماشای صفحه نمایش و تاخیر در حوزه های ارتباطی و حل مسئله رابطه وجود داشت، به این معنی که تاخیر در ارتباط با مهارت های حرکتی ظریف، فردی و اجتماعی که در دو سالگی دیده می شد، دیگر دیده نمی شد.

محققان می ‌گویند: نتایج نشان می ‌دهد که ارتباط روشنی بین میزان طولانی‌تر قرار گرفتن در معرض صفحه نمایشگر در یک سالگی و تاخیر رشدی در ارتباط و حل مسئله در سنین دو و چهار سالگی وجود دارد. به طور خاص، بیش از چهار ساعت تماشای صفحه نمایشگر در روز با این تأخیرها در هر دو گروه سنی بالاتر همراه بود.

یکی از فرضیه‌های ارائه شده توسط محققان برای توضیح این تغییر این است که مهارت‌های حرکتی ظریف، فردی و اجتماعی کودکان در سنین دو تا چهار سالگی به سادگی منحرف می شوند. از طرف دیگر، محققان فرض می کنند که این یک مورد علیت معکوس است. یعنی تاخیر رشد در مهارت های حرکتی ظریف، فردی و اجتماعی منجر به افزایش زمان نمایشگر می شود.

شرح کامل این مطالعه در مجله تخصصی JAMA Pediatrics منتشر شده است.
منبع: سیناپرس