دانشمندان در پژوهش جدیدی دریافتهاند که افراد شبکار در مقایسه با کسانی که در طول روز کار میکنند، بیشتر در معرض ریسک ازدستدادن حافظه خود قرار میگیرند. آنها همچنین بیشتر در معرض ریسک مشکلات شناختی خواهند بود، یعنی نمیتوانند بهروشنی فکر کنند و دچار افت عملکرد مغزی و تغییر رفتار میشوند.
بهگزارش نیویورک پست، محققان دانشگاه یورک کانادا با بررسی اطلاعات 47,811 نفر دریافتهاند که میان ساعت کاری افراد و افت عملکردهای شناختی آنها رابطهای وجود دارد. شبکاری میتواند به ازدسترفتن حافظه در میانسالی و سالمندی منجر شود، چون کسانی که دیروقت کار میکنند، 79 درصد بیشتر در معرض ریسک مشکلات شناختی قرار دارند.
پژوهشگران میگویند عامل مشکلاتی که در عملکردهای شناختی افراد بهوجود میآید، احتمالاً از تغییری است که در چرخه شبانهروزی افراد شبکار حاصل میشود. در این تحقیق ظاهراً از هر پنج نفر یک نفر گفته بود که در طول دوران حرفهای خود شیفتهای کاری شبانه را تجربه کرده است.
هر سلول در بدن ما یک ساعت شبانهروزی دارد که گاهی اوقات حتی بیشتر از 24 ساعت طول میکشد. این ساعت تقریباً هر روز بازنشانی میشود، اما اگر فرد برخورد بسیار زیاد یا بسیار کمی با نور خورشید داشته باشد، این چرخه ممکن است مختل شود. این اتفاق معمولاً در شبکاران زیاد دیده میشود.
مطالعات قبلی نشان داده بود که افراد شبکار بسیار بیشتر در معرض ریسک افزایش سرعت ضربان قلب و ضربان قلب نامنظم قرار دارند. شبکاری که تقریباً به هر کاری خارج از ساعات معمول کار یعنی 9 تا 5 عصر گفته میشود، همچنین میتواند به افزایش ریسک بیماری قلبی کرونری منجر گردد.
مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریهای آمریکا میگوید هر فرد بزرگسال هر شب باید حداقل 7 ساعت بخوابد. بااینحال، تخمین زده میشود که حدود نیمی از آمریکاییها دچار کمبود خواب باشند. نتایج پژوهش حاضر در قالب مقالهای در مجله علمی PLOS ONE منتشر شده است.