این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل، خوشه کهکشانی عظیم آبل 370 را در فاصله حدود 4 میلیارد سال نوری از ما نشان می‌دهد.
کهکشان‌های خوشه ظاهرا تحت تأثیر دو کهکشان بیضوی غول‌پیکر و نیز پر از کمان‌های کم‌نور هستند. در واقعیت، کمان‌های آبی کم‌نورتر و پراکنده‌تر و نیز کمان چشمگیر اژدها در پایین و سمت چپ مرکز، تصاویری از کهکشان‌هایی هستند که بسیار دورتر از آبل 370 قرار دارند. نور ناشناخته آن‌ها در فاصله تقریباً دو برابر دورتر، توسط جرم گرانشی بسیار زیاد خوشه که به شدت تحت تأثیر ماده تاریک نامرئی است، بزرگ‌نمایی و کج شده است. این پدیده که تصویری هیجان انگیز از کهکشان‌های کیهان اولیه را نشان می‌دهد، همگرایی گرانشی نام دارد. همگرایی که پیامد فضا-زمان خمیده است، تقریباً یک قرن پیش توسط اینشتین پیش‌بینی شده بود.
آبل 370 در صورت فلکی نهنگ (هیولای دریایی) قرار دارد؛ بسیار دورتر از ستاره‌ی پره‌دار راه شیری در پایین سمت راست تصویر. آبل 370 آخرین خوشه از شش خوشه کهکشانی است که در پروژه «میدان‌های مرزی» (Frontier Fields) تصویربرداری شد.
