6 اکتبر 1995 اولین سیاره فراخورشیدی با نام 51 پگاسی بی یا دیمیدیوم توسط دو اخترشناس سوئیسی کشف شد.

سیارات فراخورشیدی، سیاراتی هستند که به دور ستاره‌ای شبیه به خورشید می‌چرخند. این کشف که توسط دیدیه کولوز و میشل مایور صورت گرفت، پیشرفتی را در تحقیقات نجومی رقم زد‌. آنها توسط این کشف، جایزه نوبل فیزیک 2019 را دریافت کردند.

اهمیت کشف اولین سیاره خورشیدی آنجاست که جستجو برای جهان‌های جدید را آغاز کرد و سؤالات جدیدی را در ذهن ستاره‌شناسان ایجاد کرد.

51 پگاسی بی مشتری داغ نامیده شد، زیرا جرم آن 46 درصد مشتری و شعاع آن 1.9 برابر این سیاره بود. از آن موقع سیارات غول‌پیکر گازی که بسیار نزدیک به دور ستاره نزدیک خود می‌چرخند را مشتری داغ می‌نامند.

این سیاره با استفاده از طیف‌سنجی حساسی کشف شد که می‌توانست تغییرات جزئی و منظم سرعت را در خطوط طیفی ستاره با سرعت حدود 70 متر در ثانیه تشخیص دهد. این تغییرات ناشی از تأثیرات گرانشی سیاره از فاصله 7 میلیون کیلومتری ستاره است.

51 پگاسی بی فقط در چهار روز زمینی به دور ستاره میزبان خود می‌چرخد، به این معنی که در مداری با فاصله 8 میلیون کیلومتری از ستاره قرار دارد. سیاره به‌طور جزر و مدی به ستاره خود قفل شده است و همیشه همان سمت را به آن نشان می‌دهد. گازهای تشکیل‌دهنده آن به‌قدری داغ هستند که سیاره به رنگ قرمز می‌درخشد.

ممکن است ابرهای سیلیکات در جو 51 پگاسی بی وجود داشته باشد. در سال 2017 آثاری از آب در جو این سیاره کشف شد.