ممنوعیتی که با سختی بسیار وضع گردید، در آستانه اتمام است و تقریبا هیچ اطلاعی از آینده آن نداریم و نمی‌دانیم پایان یافته تلقی می‌شود یا تمدید خواهد شد؟!

به گزارش «تابناک»، دو سال پیش در چنین روزهایی، ممنوعیتی در کشورمان به تصویب رسید و ابلاغ شد که اگرچه تردید‌هایی در خصوص آن وجود داشت، اما موجبات خوشحالی بسیاری را فراهم آورد. ممنوعیتی که مشخص نیست چرا «دو ساله» در نظر گرفته شد، اما از آن مهم تر، فرجام آن است که حالا سوال برانگیز شده است؛ اینکه آیا این ممنوعیت، اقدامی موقتی و گذرا بوده که به پایان خواهد رسید یا نه، تدبیری بوده که می‌بایست تداوم بیابد و چه بسا مدت در نظر گرفته شده برایش، اقدامی در راستای ارزیابی‌های بیشتر بوده است.

صحبت درباره «صید ترال» است که احتمالا به واسطه سروصدای زیادی که به پا کرده و در شبکه‌های اجتماعی نیز بازتاب وسیعی یافته بود، برای بسیاری از ایرانیان، حتی آن‌هایی که آب‌های جنوبی را ندیده و کمترین آشنایی با صید و صیادی هم ندارند، آشناست؛ همان روش صیدی که در آن از تور‌های بزرگ و قیف مانندی استفاده می‌شود که در ترالِ کف، روی بستر دریا قرار می‌گیرد و با حرکت شناور و کشیدن این تور، تقریبا بستر دریا شخم زده می‌شود و همه موجودات در تور اسیر می‌شوند!
همین توضیحات کافی است تا آثار شوم این روش صید توجه‌ها را به خود جلب نماید، اما آنچه صیدترال در ایران را به یکی از کلیدواژه‌های داغ در کشورمان بدل کرد و موجب شد که سوای صیادان کوچک و همچنین دوست داران و فعالان محیط زیست، پای سیاسیون هم به ماجرا باز شود، این بود که مجوز صید ترال به چینی‌ها داده شده بود و آن‌ها هم با کشتی‌های بزرگ به جان آب‌های جنوبی کشورمان افتاده بودند.
البته هنوز جزییات چندانی از مجوز واگذار شده نمی‌دانیم و ابهامات پیرامون فعالیت این صیادان خارجی در دریای عمان و خلیج فارس زیاد است، همان گونه که حرف و حدیث پیرامون پایان فعالیت ایشان هم وجود دارد و به روایتی، آنچه پایان کار ایشان را رقم زد و سایه شوم فعالیت‌های ترال را تا حد زیادی از سر کشورمان دور کرد، نه ممنوعیت این صید، که پایان دوران مجوز داده شده به چینی‌ها بود!
روایت مسئولان از ماجرا هم متفاوت بود؛ آنقدر متفاوت که پاییز سال ۱۳۹۹ به نیمه نرسیده، از یکسو برخی نمایندگان مجلس از به ثمر نشستن پیگیری هایشان خبر داده و تاکید کردند که این صیدِ مخرب به مدت ۲ سال ممنوع شده است و از سوی دیگر، سازمان شیلات تاکید کرد که تنها صید ترال گونه‌ای از فانوس ماهیان به مدت ۲ سال ممنوع خواهد شد و علت این ممنوعیت را «تحقیقات پیرامون ذخایر آبزیان و به روز رسانی مطالعات» عنوان نمود.
ممنوعیتی که وقتی اعلام شد، رئیس فراکسیون محیط زیست مدعی شد که پیگیری‌های بی‌وقفه این فراکسیون و حمایت بی‌دریغ رئیس مجلس موجب شده که از ابتدای آذرماه (۱۳۹۹) به مدت ۲ سال اعمال شود و رئیس مجلس نوشت که در راستای صیانت از معیشت کارگر ایرانی و با کمک قوه قضاییه و حتی نیروی دریایی قطعی شده است، اما حالا تنها یک ماه به پایانش مانده و هیچ اطلاعی از آینده آن در دست نیست.
این در حالی است که در همه این مدت، نه صید ترال و دیگر گونه‌های غیرمجاز صید (مثل صید پرسان که با دام گستری برای صید ماهیان سطح زی مانند ساردین یا ماهی تون صورت می‌گیرد) متوقف شده و نه شایعه‌ها پایان یافته است، بلکه فعالیت صیادان غیرمجاز کم و بیش ادامه یافته و گاه برخورد‌هایی (مانند توقیف ۲۵ شناور ترالر در بوشهر در یک ماه اخیر) به دنبال داشته و از سر گیری فعالیت شناور‌های چینی هم که ماه هاست به سوژه داغ شبکه‌های اجتماعی، به ویژه در جنوب کشورمان بدل شده است.
با این تفاسیر، مشخص است که پایان ممنوعیت دو ساله در انتهای ماه پیش رو، چه پتانسیلی برای حاشیه آفرینی دوباره صید ترال در کشورمان خواهد داشت و به طور ویژه می‌تواند افکار عمومی را تحت الشعاع قرار دهد. پرونده‌ای حاشیه ساز که بار دیگر در آستانه بازگشایی قرار گرفته و ظاهرا توجه هیچ مسئولی را به خود جلب نکرده است؛ چه نمایندگان مجلس که مدعی بودند ترال در نتیجه اقدامات ایشان ممنوع شده، چه شیلات که گفته بود کار مطالعاتی در پیش است و هرگز نتیجه اش را منتشر نکرد و چه حتی سازمان حفاظت محیط زیست که نه آن زمان شکستن سکوت را برگزید و نه اکنون!