براساس گزارشی از سی‌‌‌‌‌ان‌‌‌‌‌ان، در پنج دهه‌گذشته، تجارت آزاد رونق گرفته و باعث افزایش چشمگیر تنوع کالاها شده‌است. برای مثال، بین سال‌های ۱۹۷۲ تا ۲۰۰۱، تعداد کالاهای وارداتی به‌فروشگاه‌‌‌‌‌ها سه‌برابر شد که این رشد معادل ۲.۶درصد افزایش تولید ناخالص داخلی بود. امروزه، یک فروشگاه مواد غذایی به‌‌‌‌‌طور متوسط حدود ۳۰هزار نوع کالا عرضه می‌کند، والمارت در سوپرمارکت‌‌‌‌‌های خود ۱۲۰هزار محصول دارد و آمازون‌میلیون‌ها کالا را در فهرست فروش خود جای داده‌است. در حال‌حاضر، دولت ترامپ تعرفهای جهانی معادل ۱۰درصد بر تقریبا تمام کالاهای وارداتی به آمریکا وضع کرده‌است. این تعرفه در مورد برخی محصولات خاص حتی بیشتر هم هست، به‌ویژه، کالاهای وارداتی از چین با تعرفه‌هایی تا سقف ۱۴۵درصد روبه‌رو شده‌اند. البته این تعرفه‌‌‌‌‌ها به‌‌‌‌‌طور موقت و به مدت ۹۰روز کاهش‌یافته‌‌‌‌‌اند و برای این مدت، نرخ آنها از ۱۴۵درصد به ۳۰درصد رسیده‌است.
این سیاست به‌‌‌‌‌طور مستقیم می‌تواند باعث کاهش تنوع در محصولا تی مثل کفش، کیف، اسباب‌‌‌‌‌بازی و بسیاری از کالاهای دیگر شود. جیسون میلر، استاد مدیریت زنجیره تامین در دانشگاه ایالتی میشیگان، می‌گوید: «به نظر من، یکی از بزرگ‌ترین پیامدهای این تعرفه‌‌‌‌‌ها کاهش قابل‌توجه تنوع کالاهاست.»
در حال‌حاضر، شرکت‌ها با تصمیم‌های سختی روبه‌رو هستند؛ باید بررسی کنند که کدام محصولات هنوز با وجود تعرفه‌های بالا قابل‌عرضه هستند و کدام دیگر عملا صرفه اقتصادی ندارند. بسیاری از کالاهایی که در چین تولید می‌شدند، از چرخه تولید خارج شده‌اند. شرکت‌ها اکنون فقط محصولات پرفروش خود را از کشورهای دیگری تامین می‌کنند که بتوانند قیمت‌های پایین‌تری ارائه دهند، همچنین عرضه نوآوری‌‌‌‌‌ها و محصولاتی که سال‌ها برای آنها برنامه‌‌‌‌‌ریزی شده بود، فعلا متوقف شده‌است. بسیاری از شرکت‌ها تاثیر تعرفه‌های جدید را با شوکی که در دوران کرونا و تعطیلی کارخانه‌‌‌‌‌ها تجربه کردند، مقایسه می‌کنند. البته، این‌بار خبری از قفسه‌‌‌‌‌های خالی یا هجوم مردم برای خرید اقلامی مثل دستمال توالت نیست. همان‌طور که جیسون میلر توضیح می‌دهد: «به‌‌‌‌‌جای قفسه‌‌‌‌‌های خالی، تنوع محصولات در برخی دسته‌‌‌‌‌ها به‌‌‌‌‌طور محسوسی کمتر خواهدشد.»
برندهای بزرگ نیز به‌دلیل تعرفه‌های بالا، در حال کاهش تنوع محصولات خود هستند. جینا گوتر، مدیر مالی شرکت‌هاسبرو که مالک برندهای معروفی مثل نرف، پلی‌‌‌‌‌دو و بقیه اسباب‌‌‌‌‌بازی‌هاست، در یک گفت‌وگوی تلفنی در ماه آوریل گفت؛ این شرکت بعضی از محصولاتی را که با تعرفه بالای واردات از چین دیگر سود نمی‌دهند، تولید نخواهد کرد.
طبق اعلام انجمن صنایع اسباب‌‌‌‌‌بازی، حدود ۸۰درصد اسباب‌‌‌‌‌بازی‌هایی که در آمریکا فروخته می‌شوند، در چین تولید می‌شوند. هاسبرو اکنون قصد دارد به‌‌‌‌‌جای این محصولات، اسباب‌‌‌‌‌بازی‌های قدیمی‌‌‌‌‌تر و امتحان‌‌‌‌‌پس‌‌‌‌‌داده‌‌‌‌‌ای را که در هند تولید می‌شوند، در فروشگاه‌های آمریکا عرضه کند. این شرکت توضیح داده که اسباب‌‌‌‌‌بازی‌های ساخت چین معمولا شامل قطعات الکترونیکی، تزئینات گران‌‌‌‌‌قیمت و مواد فومی هستند که تولیدشان با تعرفه‌های جدید صرفه اقتصادی ندارد.
شرکت «نیوول برندز» سازنده برندهای معروفی مانند گراکو، بیبی جاگر و دیگر لوازم کودک نیز اعلام‌کرده؛ تنوع محصولات خود را کاهش خواهد داد. دلیل اصلی این تصمیم هم تعرفه‌های بالای واردات از چین است. این شرکت اعلام‌کرده؛ حدود ۹۷درصد کالسکه‌‌‌‌‌ها و ۸۷درصد صندلی‌‌‌‌‌های خودروی کودک در آمریکا از چین تامین می‌شوند. کریستوفر پترسون، مدیرعامل نیوول، هفته گذشته گفت: «ما مدیران و تیم‌های برند را تشویق کرده‌‌‌‌‌ایم تا دور جدیدی از کاهش تنوع محصولات را اجرا کنند.» نیوول در سال‌های اخیر تعداد محصولات خود را از ۱۰۰هزار قلم به کمتر از ۲۰هزار کاهش داده تا هزینه‌ها را کنترل و کالاهای تکراری را حذف کند.
علاوه بر شرکت‌های بزرگ، برندهای دیگری مانند فروشگاه‌های تخفیفی «دلار تری» و «فایو بلو»، برند پوشاک «وینس» و شرکت «اکو برندز» سازنده دفترچه‌‌‌‌‌های مید، فایو استار و منگنه‌‌‌‌‌های سویگلین نیز اعلام کرده‌اند که به‌دلیل تعرفه‌های بالا، برخی از محصولات خود را از بازار کنار می‌گذارند. یوجی اوکومورا، مدیر مالی برند پوشاک وینس، در گفت‌وگویی با تحلیلگران گفت: «قطعا تعداد محصولات‌‌‌‌‌مان کمتر خواهدشد، چون با وجود این تعرفه‌های بالا، واردات برخی کالاها دیگر صرفه اقتصادی ندارد.»
تعرفه‌‌‌‌‌ها فقط انتخاب مشتریان را محدود نمی‌کنند؛ بلکه به گفته شرکت‌ها و کارشناسان، جلوی نوآوری را هم گرفته و باعث شده‌اند برخی شرکت‌ها سود کنند و برخی دیگر ضرر ببینند. شاون نلسون، مدیرعامل فروشگاه مبلمان Lovesac، می‌گوید؛ این تعرفه‌‌‌‌‌ها یعنی پایان‌دادن به این ایده که شرکت‌ها باید «همه‌چیز را برای همه» تولید کنند. به گفته او، در دنیای تجارت جدید که طرفداری از تولید داخلی مهم‌ترین چیز است، شرکت‌هایی موفق می‌شوند که تخصصی‌‌‌‌‌تر کار می‌کنند و محصولات کمتری برای عرضه دارند. نلسون می‌گوید: «به نظر می‌رسد که هرچه یک شرکت محصولات متنوع‌‌‌‌‌تری داشته‌باشد، احتمال اینکه مجبور شود تولید بعضی از آنها را متوقف کند، بیشتر است.» در نتیجه این وضعیت، ممکن است مصرف‌کنندگان محصولات جدید کمتری در بازار ببینند یا اصلا محصول جدیدی به بازار نیاید. بابی جاواهری، رئیس شرکت لوازم‌خانگی یدی هاوس ویر، در این‌باره می‌گوید: «ما می‌خواستیم چند وسیله کوچک و خلاقانه دیگر هم بسازیم، ولی فعلا منصرف شده‌‌‌‌‌ایم.» سارا ولز که کیف‌‌‌‌‌ها و وسایل مخصوص مادران را تولید می‌کرد، هم دیگر مدل‌های جدید طراحی نمی‌کند. او می‌گوید: «یکی از مهم‌ترین اصول کار من این بود که به مادران حق انتخاب بدهم، ولی الان، هیچ طرح تازه‌‌‌‌‌ای برای تولید نداریم.»
