عصر ایران ؛ نهال موسوی - یک مثل رایجی در جهان هست که می‌گوید «بکش و خوشگلم کن» حال این اتفاق به واقعیت پیوسته و شفالی جاریوالا بازیگر و چهره شناخته‌شده دنیای سرگرمی هند در سن ۴۲ سالگی به دلیل استفاده از داروی جوان سازی درگذشت.
مرگ ناگهانی شفالی جاریوالا، بار دیگر نگاه‌ها را به سمت واقعیت تلخ پشت پرده صنعت زیبایی کشاند. این بازیگر که با کلیپ معروف Kaanta Laga در اوایل دهه ۲۰۰۰ به شهرت رسید، در حالی دچار ایست قلبی شد که ساعاتی پیش از آن، تزریق داروهای زیبایی و مکمل‌های جوان‌سازی دریافت کرده بود – رویه‌ای که به گفته نزدیکانش، بخشی ثابت از برنامه زیبایی ماهانه او بود.
بر اساس گزارش رسانه‌های هندی، شفالی درست پس از انجام یک تزریق ترکیبی شامل گلووتاتیون و ویتامین‌های تزریقی در حالت ناشتا، دچار افت فشار و بی‌هوشی می‌شود. انتقال فوری به بیمارستان نتیجه‌ای نداشت و پزشکان مرگ او را بر اثر ایست قلبی اعلام کردند.
نام گلووتاتیون، ماده‌ای که سال‌هاست در تبلیغات داروهای جوان‌سازی با وعده «پوستی درخشان، روشن‌تر و بدون چروک» مطرح می‌شود، بار دیگر در صدر اخبار پزشکی و هنری قرار گرفت. دارویی که در بسیاری از کشورها هنوز به‌عنوان روش زیبایی تأیید نشده، در بازار خاکستری هند و کشورهای جنوب آسیا به‌وفور مصرف می‌شود.
در صنعت زیبایی، گلوتاتیون اغلب به‌صورت تزریق وریدی یا قرص برای اهداف ضدپیری و بهبود ظاهر پوست استفاده می‌شود. با این حال، این ماده در بسیاری از کشورها، از جمله هند، هنوز مجوز رسمی برای استفاده در درمان‌های زیبایی ندارد و استفاده غیرمجاز آن می‌تواند خطراتی جدی به دنبال داشته باشد.
از بازیگران سینما تا چهره‌های اینفلوئنسر، رقابت بی‌پایانی برای حفظ ظاهر جوان‌تر وجود دارد. رسانه‌ها، برندهای زیبایی، و فرهنگ تصویری شبکه‌های اجتماعی، فشاری بی‌رحمانه بر چهره‌های عمومی وارد کرده‌اند: باید همیشه جوان، همیشه شاداب، و همیشه بی‌نقص بود.
در این رقابت، بسیاری بدون مشورت علمی و نظارت پزشکی، سراغ درمان‌های فوری می‌روند؛ درمان‌هایی که ظاهر جذاب دارند، اما می‌توانند پنهانی‌ترین تهدید را برای سلامتی فرد در خود نهفته داشته باشند.
مرگ شفالی جاریوالا صرفاً یک اتفاق تلخ شخصی نیست. این واقعه، زنگ خطری‌ست برای همه ما – نه فقط برای فعالان هنر و سرگرمی، بلکه برای هر کسی که در معرض وسوسه زیبایی بی‌وقفه و فوری قرار دارد. بازخوانی اتفاقات شفالی ما را با پرسش‌های جدی روبه‌رو می‌کند:
چرا صنعت زیبایی تا این اندازه بدون نظارت است؟ چه کسانی از ترس پیری دیگران کسب درآمد می‌کنند؟ و تا چه زمانی قرار است سلامت، قربانی ظاهر شود؟
بدون قانون‌گذاری جدی و آگاهی‌رسانی عمومی، مسیر مصرف داروهای ضدپیری و زیبایی تزریقی در حال تبدیل شدن به یک بحران بهداشتی خاموش است. بازیگرانی مانند شفالی، چهره‌هایی شناخته‌شده‌اند اما در واقع نمایندگان هزاران زن و مردی هستند که در سکوت، خود را تسلیم «تزریقات زیبایی» می‌کنند.
مرگ او فرصتی‌ست تا درباره واقعیت‌های ناخوشایند پشت تبلیغات فریبنده، استانداردهای نادرست زیبایی و وسوسه «جوانی بی‌پایان» با خودمان و جامعه گفت‌وگو کنیم.
علی الخصوص در جامعه ایران که به دلایل مختلف بسیاری از محصولات اصلی وجود ندارد و تقریبا بیشتر بازار در دست محصولات کپی یا جعلی است که معلوم نیست کجا و به چه شکلی تولید شده‌اند اما جمعیت بسیار زیادی به دلیل قیمت قابل خرید، از آنها استفاده می‌کنند.
حال بحث درباره «سونامی جراحی‌های زیبایی» از جراحی بینی که محبوب‌ترین عمل زیبایی است تا لیپوساکشن، جراحی افتادگی پلک، سینه و حتی اندام تناسلی و ... مقوله بسیار مهم دیگری است که آنرا باید در فرصتی دیگر به شکلی موشکافانه مورد بررسی قرار داد.
این زیبا شدن و جوان ماندن به هر قیمیتی، فراتر از یک اتفاق تلخ است و ریشه‌های روانشناسی، جامعه‌شناسی، اقتصادی، فرهنگی و ... دارد.
