به گزارش خبرآنلاین، به نقل از زومیت، یک قطعه فضایی شعلهور که توسط معدنکاران در منطقهای دورافتاده در استرالیای غربی پیدا شده، موجی از پرسشها و نگرانیها را برانگیخته است. کارشناسان معتقدند این قطعه که ۱۸ اکتبر ۲۰۲۵ در نزدیکی شهر معدنی «نیومن» سقوط کرد، به احتمال زیاد بخشی از یک موشک چینی است که ماه گذشته به فضا پرتاب شده بود. این رویداد بار دیگر بحثها دربارهی خطرات فزایندهی زبالههای فضایی را داغ کرده است.
بهگزارش گاردین، آلیس گورمن، باستانشناس برجستهی فضا از دانشگاه فلایندرز، معتقد است این قطعه به مرحلهی چهارم موشک چینی «جییلانگ» تعلق دارد که در ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۵ پرتاب شده بود. او تأکید کرد که بازگشت این قطعه به جو زمین کاملاً ناگهانی و پیشبینینشده بوده است.
طبق اعلام پلیس، کارکنان معدن این قطعهی در حال سوختن را در نزدیکی جادهای دورافتاده پیدا کردند و حوالی ساعت دو بعدازظهر با نیروهای امدادی تماس گرفتند. ارزیابیهای اولیه پلیس نشان میدهد که این قطعه از فیبرکربن ساخته شده است.زباله فضایی در حال سوختن در جادهای دورافتاده در نیومن، در غرب استرالیا پیدا شده است.
پلیس استرالیای غربی هدایت تحقیقات را بر عهده گرفته است. سخنگوی پلیس اعلام کرد: «بررسیهای اولیه نشان میدهد این جسم از فیبر کربن ساخته شده و با قطعات هوافضایی مانند مخازن تحت فشار یا مخازن سوخت موشک مطابقت دارد.» آژانس فضایی استرالیا نیز برای شناسایی دقیق منشأ این زبالهی فضایی، ارزیابیهای فنی بیشتری را انجام خواهد داد.
آلیس گورمن میگوید: هیچ نشانهای از ورود مجدد این قطعه به جو زمین در دست نبود، برای همین کسی انتظارش را نداشت. وقتی دنبال پیشبینی زمان بازگشتش گشتم، هیچ دادهای وجود نداشت و همین نشان میدهد این اتفاق کاملاً غیرمنتظره رخ داده است.
سقوط زبالهی فضایی در استرالیا، همزمان با افزایش نگرانیهای جهانی دربارهی زبالههای فضایی رخ داده است. دکتر یوزف اشباخر، مدیرکل آژانس فضایی اروپا (ESA) که اخیراً در استرالیا حضور داشت، هشدار داد که با افزایش تعداد پرتابها، زبالههای فضایی چه در مدار و چه هنگام سقوط به زمین، به مسئلهای جدیتر تبدیل شدهاند. او به «منشور صفر زباله» آژانس فضایی اروپا اشاره کرد که شرکتها را متعهد میکند تا فضاپیماهای خود را در پایان عمرشان بهطور ایمن از مدار خارج کنند.
کارشناسان توضیح میدهند که دو راه برای بازگرداندن فضاپیماها وجود دارد: ورود کنترلشده که در آن بقایا به نقطهای دورافتاده در اقیانوس آرام به نام نقطه نمو (گورستان فضاپیماها) هدایت میشوند. ورود کنترلنشده که در این حالت، فضاپیما باید طوری طراحی شود که هنگام عبور از جو کاملاً بسوزد، اما قطعاتی مانند مخازن سوخت که از آلیاژهای مقاوم با نقطهی ذوب بالا ساخته شدهاند، اغلب از این فرآیند جان سالم به در میبرند و به زمین میرسند.
به گفتهی گورمن، هرچند سقوط زبالههای فضایی روی زمین اتفاقی رایج است، یافتن قطعهای که هنوز در حال سوختن باشد، بهندرت رخ میدهد. مقامات ایمنی حملونقل نیز هرگونه ارتباط این شیء با هواپیماهای تجاری را رد کرده و تأیید کردهاند که به احتمال زیاد با بقایای ناشی از ورود مجدد یک قطعهی فضایی به جو زمین مواجه هستیم.
۵۸۵۸