به گزارش خبرآنلاین، سفارت چین در ژاپن در حساب کاربری X خود نوشت که منشور سازمان ملل بند ویژه‌ای برای «کشورهای دشمن» دارد که مقرر میکند هرگونه اقدامی از سوی آلمان، ایتالیا، ژاپن و دیگر کشورهای فاشیستی یا نظامی‌گرای پیش از جنگ جهانی دوم برای از سرگیری سیاست تجاوزگرانه، حق اقدام نظامی مستقیم از سوی کشورهای مؤسس سازمان ملل، یعنی چین، فرانسه، شوروی، بریتانیا و آمریکا را بدون نیاز به مجوز شورای امنیت به آنها می‌دهد.
بنا بر گزارش تسنیم، سفارت چین در ژاپن در ادامه به بندهای 53، 77 و 107 منشور سازمان ملل استناد کرده است که به کشورهای هم‌پیمان ضد فاشیسم حق استفاده از روش‌های صلح‌آمیز و اجبار و امتیازات مربوطه را می‌دهد تا از بازگشت کشورهای شکست‌خوردهٔ فاشیستی جلوگیری کند، احیای سیاست‌های تجاوزگرانهٔ آنها را محدود کند و مانع آغاز مجدد جنگ‌های تجاوزکارانه شود.
این اظهارات سفارت چین به آن معناست که پکن درحال حاضر ژاپن را به عنوان یک تهدید فاشیستی علیه خود در منطقه درنظر گرفته است.
برخی کاربران در شبکهٔ X زیر پست سفارت چین نظر داده‌اند که «بندهای مربوط به کشورهای دشمن» امروز تنها یک سند تاریخی است و هیچ کاربرد عملی ندارد.
با وجود واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی، مقامات ژاپن از واکنش نسبت به اظهارات سفارت چین درباره مجوز حمله نظامی، خودداری کرده‌اند.
در سال 1995، پنجاهمین مجمع عمومی سازمان ملل با 155 رأی موافق و 3 رأی ممتنع، قطعنامهٔ شماره 52 برای بازنگری منشور سازمان ملل و پیشنهاد لغو بندهای مربوط به کشورهای دشمن را تصویب کرد. اما این قطعنامه تنها جنبهٔ توصیه‌ای داشته و قدرت قانونی قطعی ایجاد نمی‌کرد.
پیش از این اظهارات، خبرگزاری رسمی «بیجینگ دیلی» چین، روز چهارشنبه گذشته در مقاله‌ای تحلیلی نوشت که اظهارات اخیر نخست‌وزیر ژاپن دربارهٔ تایوان، تنها خط قرمز چین را به چالش نکشیده بلکه خط قرمز حقوق بین‌الملل را نیز نقض کرده است.
این مقاله می‌افزاید که نظم بین‌المللی کنونی بر پایهٔ پیروزی در جنگ جهانی ضد فاشیسم و مجموعه‌ای از معاهدات معتبر مانند «اعلامیه قاهره»، «اعلامیه پوتسدام» و منشور سازمان ملل بنا شده و در اسناد دوجانبه چین و ژاپن و قانون اساسی ژاپن نیز منعکس است.
این رسانه تصریح کرد: اما ژاپن همچنان به تعهدات حقوق بین‌المللی خود پایبند نبوده و مرتباً نظم پساجنگ را به چالش می‌کشد.
این مقاله تأکید میکند که تشدید اقدامات فراتر از حد مجاز، ناشی از سایهٔ ناپیدای ایدئولوژی نظامی‌گرای ژاپن است. اظهارات تاکایچی، تایوان را به عنوان «منطقهٔ حیاتی» برای امنیت ملی ژاپن جلوه می‌دهد و نوعی بازگشت به نظریهٔ «پیش روی به جنوب» نیروی دریایی امپراتوری ژاپن پیش از جنگ را القا میکند.
مقاله در آخر خاطرنشان میکند که ایدئولوژی نظامی‌گرای ژاپن هرگز به‌طور کامل پاک‌سازی نشده است. جناح راست سیاسی، نظامی و اقتصادی ژاپن حتی پس از شکست در جنگ جهانی دوم، همچنان نفوذ قدرتمندی داشته و دولت ژاپن هرگز به طور واقعی دربارهٔ مسئولیت‌های جنگی خود بازنگری نکرده است.
315
