دانشمندان در حال کار روی روش تجربی جدیدی برای درمان آلزایمر هستند و حالا نتایج اولیه اولین آزمایشی انسانی آن منتشر شده است. در این روش درمانی، پژوهشگران از نور و صدا استفاده می‌کنند و نتایج اولیه امیدوارکننده بوده است. این روش درمانی منحصربه‌فرد، بهبودهای عصبی و شناختی را در پی داشته است.
طی 7 سال گذشته یکی از دانشمندان MIT به نام «لی-هوی تسای» و همکارانش در مؤسسه پیکوور برای یادگیری و حافظه، در حال بررسی یک فرضیه غیرمعمول بودند. محققان متوجه شده بودند یک پروتئین سمی که با بیماری آلزایمر در ارتباط است را می‌توان با قرارگیری در معرض نورهای چشمک‌زن یا سوسوزن از بین برد، البته این موضوع درباره مغز موش‌ها صادق بود. در ادامه دانشمندان به فرکانس جادویی 40 هرتز دست پیدا کردند.
درحقیقت زمانی که حیوانات در معرض نور و صدا در فرکانس 40 هرتز قرار گرفتند، نشانه‌هایی از بهبود سلامت مغز آنها مشاهده شد. با وجود چنین یافته‌هایی، تا زمانی که آزمایشی روی انسان‌ها انجام نشود، نمی‌توانیم از تأثیرگذاری آنها مطلع شویم. به همین دلیل دانشمندان به سراغ آزمایش انسانی رفتند.
دانشمندان توانسته‌اند اولین آزمایش انسانی درمان آلزایمر با نور و صدا را انجام دهند و نتایج آن را در ژورنال PLoS ONE منتشر کنند. در این آزمایش، 43 نفر شرکت کردند و هدف آن بررسی ایمن‌بودن این روش و عدم آسیب به مغز افراد بود. هرکدام از شرکت‌کنندگان با استفاده از EEG تحت‌نظر بودند و به مدت کوتاهی در معرض پدیده‌ای قرار گرفتند که دانشمندان به آن نام «GENUS» (حمل گاما با تحریک حسی) را داده‌اند.
در این مطالعه مقدماتی، افراد سالم و افرادی که دارای اختلال شناختی بودند به همراه بیماران مبتلا به صرع حضور داشتند تا پتانسیل این روش برای درمان این افراد هم مورد بررسی قرار بگیرد. دانشمندان پس از قراردادن کوتاه‌مدت افراد در معرض تحریک حسی، متوجه شدند که تعداد از مناطق مغز با فرکانس 40 هرتز هماهنگ و همگام می‌شوند.
دانشمندان در فاز اول آزمایش انسانی متوجه شدند که GENUS در فرکانس 40 هرتز با نور و صدای هماهنگ شده، می‌تواند گاما را به مناطق از مغز افراد سالم، افراد دارای بیماری صرع و بیماران مبتلا به زوال عقل خفیف القا کند.
دانشمندان در پژوهش خود نوشته‌اند:
«ما برای اولین‌بار نشان دادیم که تحریک نور و صدای GENUS نه تنها نواحی قشر حسی، بلکه نواحی قشری و زیرقشری دوردست مانند آمیگدال، هیپوکامپ و به‌ویژه اینسولا را دربرمی‌گیرد.»
در آزمایش دوم، 15 نفر با مراحل اولیه آزمایش شرکت کردند و به هرکدام از آنها یک دستگاه داده شد. این افراد روزانه یکساعت از آن در خانه استفاده کردند. این دستگاه درحقیقت متشکل از یک تخته سفید LED به همراه یک آیپد در وسط آن و یک ساندبار در زیر آن بود.
زمانی که افراد در آیپد مشغول تماشای ویدیو بودند، پنل نور LED روی تخت سفید با نرخ 40 هرتز سوسو می‌زد و ساندبار هم یک صدای 40 هرتز را پخش می‌کرد. نیمی از گروه در شرایط کنترل ساختگی قرار گرفتند و در معرض نور و نویز سفید ثابت بودند.
پس از نزدیک به سه ماه استفاده از این دستگاه، محققان توانستند تفاوت‌های آماری معناداری را میان دو گروه هم در تصویربرداری از مغز و هم در تست‌های حافظه تشخیص دهند:
«ما متوجه شدیم که گروهی که از GENUS استفاده می‌کردند، نسبت به گروه کنترل در سه ماه، آتروفی مغزی و فقدان اتصال عملکردی کمتری داشتند، نشانگرهای خواب آنها بهبود یافت و همچنین در انجام یک کار حافظه‌ای، عملکرد بهتری داشتند.»
با وجود دستیابی به این نتایج، پژوهشگران هنوز در اول راه قرار دارند و همچنین تعداد شرکت‌کنندگان کم بوده است. بنابراین هنوز برای نتیجه‌گیری درباره این روش درمان آلزایمر بسیار زود است، اما همین نتایج اولیه امیدوارکننده باعث انجام آزمایش‌های بیشتر می‌شود که در کنار شرکت‌کنندگان بیشتر، مدت زمان قرارگیری در معرض این درمان هم افزایش می‌یابد.
