روی سطح خورشید مناطق کوچکی وجود دارند که تاریک‌تر از سایر نواحی به‌نظر می‌رسند و لکه‌های خورشیدی نام دارند. این تصویر لکه‌های خورشیدی را از نمایی نزدیک نشان می‌دهد.
لکه‌های خورشیدی، فرورفتگی‌هایی روی سطح خورشید هستند که کمی خنک‌تر و تاریک‌تر از باقی نقاط خورشید هستند. میدان مغناطیسی پیچیده خورشید با جلوگیری از ورود مواد داغ به لکه‌ها، باعث ایجاد این نواحی خنک می‌شود.
لکه‌های خورشیدی ممکن است اندازه‌ای بزرگ‌تر از زمین داشته باشند و معمولاً حدود یک هفته روی سطح خورشید دوام می‌آورند. در تصویر زیر بخشی از منطقه فعال AR 3297 را می‌بینیم که اوایل ماه مه از سطح خورشید عبور کرد. پل نوری معلقی از جنس گاز داغ خورشیدی روی لکه بزرگ پایینی بسته شده است.
سلول‌هایی از گاز داغ، سطح خورشید را همچون فرشی از حباب پوشانده‌اند. این سلول‌ها «گرانول» نام دارند. یک گرانول خورشیدی حدود 1000 کیلومتر وسعت دارد و طول عمرش تقریباً 15 دقیقه است.
